ক। (স.) এবাৰ কাকাত নিয়া খাগৰি | মিলি মুগা। (৭) কপিলা আদিৰ পােলা। বা, (খ্রী) বি. এ. শ.) কপিণী। কন্যা (স.) ছােৱালী , যষ্ঠ শি। | কপৌ (স.) পাৰ-জাতি এবি বন- বন-কান্ (স.) ছােৱালাৰ প্ৰথম | ৰীয় চৰাই । (খী পৌী । তু। [ মনত ৰখা । কপৌফুল (স.) গছৰ ওপৰত গলা কপট (স. শ.) যথার্থ ভাবৰ গােপন ; এবিধ বন, তাৰ ফুল। কপট । কপৌলতা (স.) তেঁতেলী-তীয় (বি) যথার্থ ভাবক গােপন এবং সৰু লতা (কপৌ বালি কপটীয়। চৰাইৰ ঘাই পতাত চলে।)। | কৰা, মন ভাজি কথা-নােকো; কপ কপনি (স.) বনি। ” মনত ৰখা। কপকপা ( ) এবাৰত সৰহ কৰা কপ (স.) কপাহৰ চুপহি। | ক, ৰ। নি। কপলীয়া (বি) কপালী, ভাগৱন্ত। কীয়া (বি) টপটপ, কি কপহ (স.) কপাহৰ ব্যৱসায়। কফ (স.) শৰীৰ এক হু; গাৰ | কৰোতা। | ঘন হােৱা বস। কপাল (স. শ.১ চেলাউৰিৰ ওপৰ আৰু | চুলিৰ তল ভাগ; ভাগ্য, দশা। কপালি (স. শ.) টাটা বা জেওৰাৰ ক (বি) নন, তাকৰ নীহ, নি । এভাগ ; এবি এলাৰ। | ( খা) কম হ, আগতকৈ কপালী (বি) ভাগ্য। তাকৰ ৰাহ। শাে। কপালহী (বি) দুপয়া, অভাগ। | কমণ্ডলু (স.) সন্ন্যাসীৰ পানীৰ কপাহ (সশ)টিৰে সৈতে কা তুলা।।, 'কমনি (স.) পানীৰ ওপৰত সাতৰি কপাহনি (স) কপাহৰ খেতি। | ফুৰা কাৰ্য, (যাহত থা )। কপাহী(বি) কপাহৰপৰা ৰা। | কমনীয়া (বি। পানীৰ ওপৰত সাতৰি কপাহারা (বি) কপাহৰ গুটিৰ | ফু, (মাছ)। সন। কমল (স.) পায়। কপিং (স.) লেং। | কম (স.) গুৰুৰ , ; ফণি (বি) অলপ হালধীয়া বৰশেৰে। অনুলিৰে টানি তুলা হল | কফাল (ৰি) মু।
