এই। | ০২ ) একাশী।
এই (স) এজনী ভিৰােত; আগত | একাচ, বিকাচ, (শ) শুচি-অশুচি
| ৰা এত ।
বিচাৰ, ভিৰিখুতিন।
এই লেখি (অব) এতেকে, এই কাৰণে | একাজি (স.) ব তুলি খবলৈ
এইয়া (স) এইটো, এই আগত থকা | চুকিয়াচুৰি কৰি বাজি নাৰি
আবহ ৰা ৰটো । [ না।
| খােৱ ভিনগাল মাৰিৰ যতন।
এ (স) আগত থকা যায় নােক একাতি (বি) এফাললৈ হল।
এ (সঃ) দুৰ ।
একাদশ (স:) এঘাৰ।
একা, (বি) একঠা-খ।
একাদশ(স.) ন কােন ওলাবৰ ৰা
একশীয়া (বি) এখান কাণ ; বিষ্ণু
| লেন মৰিৰৰপৰা এখাৰ দিনৰ
বীয়, বােৰ গা।
| দিন।
এক (০. নেক মিল।
| একাকিম (কি বি.) এহই,তিনি
এক (বি) একাললৈ কাতি হােত,
| এইপে, মাজত চেনাকৈ।
এঢলীয়া।
Wা
[থা।]
| একালো (বি) লেত পাচৰ কথা
Hর (বি) একে লগ, একে ঠাইতে |
আগলৈ নিৰ নিমিতে
এতে(কি ৰি) একে এগে।
এপে চিলগাে।
এক (বি) ন তল যে ।
|| একাত (বি) একা, একে কমাতে
এ কি বি) নিয়ে এতে।
মাগো।।
একালে খ) কাপােৰ মূৰ।
একাই ৰি.) তল-যােবা; একান্ত-মনে) (কিবি) একনেৰে,
এই ) আৰৰেৰে পূৰ।
| একান্তভাৱে একাভারে।
একাকা (ৰি গৰু ৰাতি ৰা | একানষে,
(সঃ) এক খিনৰৈ।
এটি একতিৰ বাৰৰ হােয্য। | একাত্মৰৈ, ""
একা(বি) একে কথাতে মন| একা (বি) একেচৰে খােৱা, একে
লগােৱা, একে মন হাের। । লগে ।
এ্যাচে (বি একলৈ এৰু একা একা,(স.) এ , বাইক ৩
আনৰ ৰে নােহ, সয় একে| চিন।
পারে না; যেগতে কৰি | একাৰ সৈ) একাধিক পাশ।
উঠা; যেনে, একাৰো । | একশ ) এধিক শী।
পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/৮০
Jump to navigation
Jump to search
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
