[ ৪ ] উ । উ (স.) বলল তাপ। উম-ঘাম উহী (শ) এবি তা আৰু তাৰ | নাই, বুক বা নাই, অলপপ | হই। [ ন। নাই, যেনে, বিয়াৰ একো উফ | উৰা (স:) এৰি চাউলৰাৰ বাম নাই। | উলি-বাণী (স.) সামার বা উমনি (স.শ) কণীৰ ওপৰত পৰি তাপ | এখীয়া মানুহ। দিয়া কাৰ্য। | উৰিয়া (স.) এবি ব্যাট গছ। উমা (স ) কণীৰ বা পােৰালিৰ | উৰী-ল (স.) ধানৰ নিচিনা টি- ওপৰত পৰি তাপ দি। (স. শ) | ধৰা এৰি পানীৰ বন, গলাহ। পার্বতী, দুর্গা। উকা (স.) ৰিৰ আগৰ দিন। মা-বাল (স.) জুইৰ অলপ তাপ। | উক, (৩. বা.) চালে দি সাকি পৰ, উমাজালে (কি বি) বৰকৈ নজলা | (ৰৰষুণৰ পানীত নাট)। | জুইৰে, অলপকৈ দুই লাই। | উখনি (স.) চালে সিকি পা উমা সে. ১ গম, আঁটকালসহাৰি পানী। উমাল) (বি) উম থকা, অলপ তপত, | উফ (ৰি) মানুহ না যা উমীয়া টো নােহােয্য। হােৱাৰ বাৰে পাতল বা বি উমৈত (স.) দুই বা অধিক জনৰ | | অধিকাৰ বা স্ব। [এক] উকলি (৭) ভিনােতই মন উমৈহতীয়া ,বি) দুই ৰা অধিক জনৰ | কত বি শৰাই কাশ। ( ) পাশিত তৰ বি আকাশে। উকলি পুল (স.) তত বিণ | দি ৰা। (স.) পি. গাভল। হৈ নথকা ৰা কৰা না (কালাে)। উস (স.) পৰমা, ইং; সাপ। | ইকলিত (বি) কোনো কালে উ,, স.) উৰা কাৰ্য (স.) জেৰে আগৰ, কাল ও খুটাৰ মাটিৰ ওপৰেখা ভাগ। হাের। উৰণীয়া (বি) উৰিৰ পৰা। | উল (স.) প, না। উহু, (স.) শা-আতি , | কাল (স.) মূৰ নেয়। এৰিখ দু পােৰ। (ক )| উলং, () নিয় ; পাগােতে পিইজি (ক)। সীমা ঠেল।
