ভালোবাহ। ( ০৭ ) আসোবাহ, (শ) পতি; কাৰ্যত | আহাৰ-ব্যৱহাৰ (1) খােত খুই। ৰা, বিধিনি। নোেহােৰা। আনি (স ) আখি, মাছ। আসােৰা (বি) বিনােভা, সােকা। আহিমীয়া (ৰি আহিন-মাহ। আৰ. শ.) কোনাে কাপােৰৰ | (কি. বি) বাহিন-মাহত। ভিতৰ ফালে গােয় পােৰ | আহিলা, স. যৰ গলি, আঠীৰ পিঠিত দিয়া মহা ;। এ না থালী আছি। বালি-চুণৰ লেপ। (বাপ। | শাহ (স. শ. এবি খান। আতিক (স.শ.) আৰ, চেনেহ; | আহাদ (৭) আপ, কষ্ট; ক আল । ) আঘাত, আহা, এনােয় ।। খু; তর্জন-গর্জন, ৰী ৰা | মাহলি (স.) তিৰ ৰা গৰু মহলি-দেখােৰ কাৰ্য। | শিক বৰ। আদ (স.) বাদ, ৰস, সােজ। | আহনীয়া (বি) বে-মেলা, ৰহিৰৰ আমাদ (স.) সােজ শােৰ ৰা | উপমূত আসনৰ নিচিনা,(গ | চাৰি চোৰ কাৰ্য। চোণ।। | ভাল। আহ, (৩. বা.) আগষন ক, ওচ | আহােন (শ) হাতীৰ গনত তি, (বি) যা-লগা, আঘাত | মাউত ৰহা চাই; ফেমেলী ৰছি পাের। মানুহ। ৰৰ উপৰু হােৱা ঠাণ; নাত আহ (স.) অসমৰাৰ ফুলৰ | পৰিয়ালৰ ঠাই। আ সে . ) এ, গােটাই না | আহােৰ গৰি (স) এৰি গৰি কা। এশংসা মাত। পাকলে কলা পৰে। ১ না। (অব) আন বুলাৱা | নিশ নিতৌ কমান্ত। জ) এ খােয়া ;] (বি নিতে হয়। গে। তা মা। নাৰশ) নি । আহাৰীয়া (বি) এবাৰ ৰা এতে , * না । (কি বি) হাৰমাহত। | অতি (নিনি, গাে। হাখি ) বাহাৰ- শাত হেয়।|কেশ) মতাে যেন। আলাে (১) নোয়-
