আধিক্য। ( ৩০ ] আপাে। পাৰৰ নিমিত্তে লগােৰ, যেনে- | আন্দোলন (স.) চর্চা, একে কৰ আৰি মাটি। অনেক ৰাৰ লট; সালন। আধিক্য “অথিকতা চোৰ।।। | আলােলিত, (বি) সালিত, ৰকৈ আধিপত্য (৬. শ.) খামি, গৰাকীৰ | না। | বী । ক্ষমতা বা । | আৰু (স.) ঈহেৰে সৈতে বুঝি আধিয়াৰ (স.)উৎপয়ৰ আধা দিবলৈ আৰ, (স.) একাৰ, পােৰ মাটি বা লওঁতা। অভাব। (বি) শােহ নােহাের, আধেক (স.শ) অকে,সমান এভাগ। একাশনথকা। বাধ্য। (স. শ.)পুথিৰ এভাগ,অন্ত,শে, | আপ (স.) সামান্য মাহে ৰাপে | পাঠৰ খণ্ড। কাক বা ঢ়া আৰু মত, আন (স),বেলেগ এটা। (স.) । বা তেনে মাৰ কথা কোৱাত লৈ আহ, ওচৰলৈ নি। ব্যৱহত যাত। [শীয়া। আন, সে শ) এটা সন্তান হােৱাৰ | আইতা (বি) পৈণত নােহাের, - পৰা আন এটা হােৱালৈকে কাল।। আপচু (বি, কুত, আভা। আনন্ (ক. শ.) জনা বা ওচৰ চপাের। | আপত্তি (স.) আসোঁৱাহ, কোনো কা ।(স. ) মূখ। | বিষয়ৰ বিৰেৰে কোৱা কথা। আনম (স.) ৰং, সন্তোষ, হৰি। | আপসেশ,) বিপতিবিপদ,বিধিনি। আনন্দময়, (বি) আনন্দ খপ, শােক- | পক্ষী (বি) গােয়, বিপদ | হয় না । | ঘটোৱা। [ী) আখ, (কাম) আনন্দিত, (বি) ৰং-পােৱা, হৰিষিত।] আপা (স. শ.) সাত মা মা, আনৰিয়া (বি) পােনেই নৰিয়াৰপৰা | কাপালি (স.) নৰিয়াৰপৰা হােৱা উঠা, সম্পূর্ণরুপে সৰল নােহােৱা। | | বিপদ বা ক। আনা “অনা ” চোৰ।। | আপিট (বি) নিপুণ, পাগত, নাৰী। আনো -দিনা (ক্রি. বি.) পাচ দিন। আপুৰুগ (স.) নাটক, ভাৰ। আনােতা (সশ লােকে আনে। আপুগ (বি) পাৰলৈ টান, বিল। আকা (কি. বি.) মান সময়ত। | আপূৰঠ, (বি) আই, দূষণীয়। আন্তৰিক (বি) মনৰ ভিতৰ। পে। আপােৰ সে) মা গােক মা আন্দোল (স. শ.) এবি বাধ; (বি। মাত। রং নি।
