।। ০১) এতে যৰিব লগীয়া মানুহৰ ভিৰ (৯) খান, ভৰি এটা গত ৰি তাত পানী আৰ দিত। বিয়া। মিলোগ তাৰ মুখ(বি) , ইলে। আৰ, (স.) আতৰি ভাৰ, | যাতৰ মাত শ.) কে গৰা থাট। (স.)বিপৰীত ৰহাৰ , যোৱালীৰ মাত; কথা শোকো। অখা কৰণ। (নোযোবা। মাহৰ মা, ৪। ক, যেনে এন (বি) মনোহৰ, তাৰ খাজ খাত নিলে ভাল। এপি( ) , এপ। অমাত্য (স.) মী, মাস, এপৌব, (স. শ.) পুৰু হীনতা, অমূক (বি) শক, এ। গৌৰ। [গোপনীয়। (স.) পোৰ; না। একা (বি) একাশৰ এমো, ( কি.ি) মাকত, শচ(বি}াচ্য, কম যোগ্য, সাল। | ষোত্ৰ (বি) যোহীন, নবীন, এব, (স.) অহিংসা, না ,। ইলিয়া; স.) যোৱাৰ, | সংহাৰ নকৰা, বিনাশ না।। | থৈ, দীনতা, দুখীয়া। জবাইচ-বচন' চোৱা। || অবি' স.) মাহৰ মনত। পানীয় (বি) অচিন্তনী, কনা। ৷ যাৰ পৰা ও তীত, বৰ্তমান হোয়। যোগ, অ ই আৰ। অফিচাৰ (স.) পৰহিংসা, মানুহৰ শফিক নয়া ঔষ, যেনে- অনি কৰিবৰ উদেশে। অশোকাটি। আমি কা; এই চা। (বি) সতীয়তপয় নোহো। একাৰে কৰা যায়, কেননা, | এ,(বি) আশী, এনি, ৰূপ অন, শীল, মোন, উচাটন, | বী, বিৰুপ। না বিশে। এলো,(ত ) লোত, না- নিশন (স.) কোষ-এশংসা, কাকা, পৰ। নিষিতে; সন্তাষেৰে। গান; এলোনী, বি) খনলো শ+ এখোন; অভিনন। মুতীয়া, লোকৰ ৰ পৰলৈ সকাৰেৰে এ-কীৰ্তন এনো। ব্যৰ্থ। ৰ দুয়েন। পাৰি। অব্য (স.)নৰ গৰ, ৰহাৰ
