শ । | [ ৪১৪] লক্ষ (বি) কোমল, তুলাতুল; সকলো| ল (৭. বা.) পৱতাৰ অৰে যা ফাললৈ ভাল লগাৰ পৰা, ঠা | হৰ গাত প্রবেশ কর, দেৱে । লােহােৱ। [নির্বোধ, মুর্থ। | লয়, (স. শশীতৰ্যৰ আৰু তাৰ লপা (বি) সােলাত নথকা,(নিশাত | পৰশৰ মিল ;নাশ, ধংস। খাটে); সামিছাৰ ৰা ভাল | লয়ল, সে. শ.) সৈয়ৰ লগত যে বেয়াৰ বিচাৰ নকৰি কথা-কোৱা; হজুবিলাক; ভৃত্য, নৰা-খাদি লণাপা (স.) সৰু চাপ, হাতেৰে | (ই সদায় বহুবচনত থাকে), অলপকৈ কৰা মই ৰা অধিক | | যেনে, লয়লৰ বােৰ। আঘাত। [কোৱা কথাৰ শৰ। | লালা(শ শ.) তলেৰে মিলল লপপনি (স.) বেগাই এপষ্টরূপে | নাচ ; ৰং-ধেমালি, লায়লােটন। পলপা (অ. খ) খৰকৈ অশৰূপে | লয়লাসে(ক্রি. বি) তালেৰে মিলাই, | কথক। [ওফৰােৰ। ৰতন। | তালেতালে। লপলণী (স.) হিলৈৰ ঘোৰা- | বৰ, (অ.) জোকাৰ , সঞ্চালিত লালপীয়া (বি) সচা-মিছাৰ বিচাৰ নকৰিত কথা-কোৱা, পা। এৰ, আন এক এৰৰ ; লপলকৰে । কি. বি.) খৰকৈ ওঠ । অলপ গেল; বেগাই না, শীতে আৰু নিভা শৰাই, (ঘাঁহ- খােত | ৫ং চলাই গতি । (স. শ.) বা কাকোৱাত খাটে) এভেদ, বিভিন্নতা ; ৰেগাই কৰা লফা (স.) এবিধ শাক। গতি, শী গমন। (বি) বিসি, ল (বি) এপ্ত, পোৱা। অমিল। লত (স. বা.) লাভ ক, পা। | লৰফৰ (ৰি লৰি থকা, ঢিলা; স) (শ) লাভ, প্রাপ্তি, পােৰা | অস্থি, একেদৰে না। | । (বি) পাবলগীয়া,পাব পৰা। | সে. +.) সালন, নাচ, কাল লশ (বি) কামাতু, পৰীত ৰত।।। | সিফাললৈ গতি। | (স.) পৰীত ৰত মানুহ। | শী(স.) খােত চিলাৰ না (বি) দীঘল; , হত। | লৰােৰা ৰে টি। লৰে, (বি) পোল, ভাৰ পেট | লৰা (.) সালিত বাণকৈ য। (স. শ.) গণেশ। || জোকাৰ,পা; অলপকৈ ঘোট;
পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/৪৪২
অৱয়ব