| ( ১০)। নী (শ) গাৰ কোনো এগ | | অলপকৈ (কি বি) আৰকৈ, ঠ হােৱা বােগ, এঠ। এচ (স.) পূৰ নােহাের, { অলপতে (ডিবি) মে, শােনালে; কেঁকোৰা যোন; নাকে মতা আখৰৰ ওপৰত দিয়া চিন। (৩) | শপ নিৰ আগেয়ে, যত কাণ পৈশাচী (বি) দুই বা অধিক নো হতে। ভাষাৰ শ মিহলাই লিখা না! এলয় (বি) তাকবীয়, এপ। কো; যেনে, অপেশাচী ভাষা। অলপ (বি) ভা , সব একে (স.) সমান গগৰ এগ। | নােহোৰ, (স.) খলীয়া ৰ. এ, (স. বা.) অণ ক শেৰাই দি। | অলপ-কুৰ বি) সা না, আ- অর্পণ, (স. শ.) শােধ্যই কোনােৰ | তু; সামা।। গুৰিলৈ পঠিয়াই দিয়া কাৰ্য। | অলপমান বি) তা অনধিক (স. অর্পিত, (বি) শােধই বা পঠাই দিয়া। | শ) কোনো বা কুৰ অংশ। অ (সং) দহ কোটি। ( ৰােগ। | লৰ, (ৰি লৰচৰ নােহোৱা, কি। অর্শ (স.) বহিৰে সি তে যােৱা | লাহু, (স.) নাৰ অভাৱ, হানি। অহ (কাব্য) ঘােগ্য, উপযুক্ত। ১ | অলে, (বি) সংখ্যাত, বিৰ। অহ (স.) এবিধ মাহ। শৈতলৈ (স) ইঠাই-সিঠাইলৈ। অৰীতি (স, শ.) অনাচাৰ, শা | আর (বি) অলপ, তা । বিচাৰ। অল্পতা (৩. শ.) অলপ পৰিমাণ। অলকা (স.) কপালৰ ওপৰত থকা | অ (বি) ওয়াল জীয়াই থকা। কেকোৰা চুলি, পাহচুলি। ১ অষকা (স.) নাজৰি, কাম না অলগন্ধ (বি) এলেহুৱা আৰু মূখ। সময়। লা,(স. শ.) গা-সজোৱা ৰ, অৱগত, (বি) কাত; জনাব । | খামৰািদি। | | অ, ( 4) উল, আলৈ । বলত, (বি) এলাৰেৰে শােভিত, অহেলা : উপাল, সন্মান। ৰুমণিৰে সলো। | তাৰ, সেশ) কোনো এক আৰু প, (বি) ভাৰ। (সং. *) তাৰ | ৰি পৰিীলৈ এ তো , আকৃতি নাখো ।
