ৰখা।
| ৩৯৮ }
খেতিয়কে ধান খে। (ক. স) | বাহক (স. শ.) তিল আৰু
খেতা; (খ্রী) ৰখতা।
তাৰ গছ।
খ। (স. ধা, ) লােকৰ বাৰা ৰক্ষা | চা (বি) ৰংচীয়া, নানা-
কৰ।। (ক. স.) ৰখাওঁ; (খ্রী) | বৰণীয়া, চিত্রবিচিত্র।
বাতী।
ৰালি (বি) উল, গ্যাতির্ময়,
ৰখীয়া (স.) ৰক্ষক, হানি বা সটৰ | জুইৰ দৰে ৰা।।
পৰা ৰাখিবলৈ চাই থাষ্টোতা। | দিন (৪. শ.) ল ল (বি) বংশ
ৰগৰ, (স. শ.) একে লগে বজোৱা দুই | লগােৱা বস্তু।
ৰা অধিক বাৰ আৰু গীতৰ মধুৰ | ৰজিৰাল )(বি) আয়োসী, থেমে
শৰ; আনন্দ ; মৌজ।
ৰৱাল) লীয়া ; আনন্দজনক, ৰং
ঘু (স.) কদম-গছ।
লগােৱা।
ধুন (স. শ.) অযােধ্যাৰ ৰজ।
ৰঘুনাথ,
ৰচ,(স.) ভণ, গদ্য ৰা পঞ্জ ।
|ী ৰামচৰ নাম।
ৰচী (বি) খুন মাৰি গা ঘেলাই
ঘুমৰ। (স.শ.) এবিধ গছৰ ওপৰত | | ফুৰা, ৰাংঢালী, চঞ্চল, (ী)।
ঘুমলা) গলা কুত্ৰ গছ।
(স.) পুরুষ মন কৰিবলৈ
ৰ (স. শ.) ৰং, অনল, (পঙ্গত)। | হাঁহি মাতি । তিৰী।
ৰচা (স. শ.) অলপ ৰা বৰণ। ৰচন্ (স.)গত বা প লিখন।
ৰচীয়া )
| ৰচনা (স. শ.) লিখা গত ৰা প;
অলপ বা।
| কোনো উৎসৱত চাপ,
-মনে ( কি বি.) মনত ৰমেৰে, মালা,ইত্যাদিৰেকৰােতা।
(পদ্য)।
ৰচিত (সি) লিখিত, ভণিত। (স
জাল) (স, শ,) গান-বাদ্য কৰা
শ) কোনো ব পােৰ ।
শাল), নাচ-ঘৰ। ৰংঘৰ। | লিখা কাকত।
ৰা (বি) তেজ-বৰণীয়া, হেলীয়া।। ৰ ( ,) ৩, মানী হ, উপমূত
ৰা-আলু (স, শ.) এবিধ ৰা বৰণীয়া | হ, উচিত হ। (স.) ৰাজসিক
| শােৰা মূল। [ চন্দন কাঠ।
| , অহঙ্কাৰ আৰু ইতিৰ বুৰ
মা-কাঠ, (স.) এবিধ ৰা ৰণীয়া ই-আহ্মোৰা ।
ৰঘুপতি
পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/৪২৬
Jump to navigation
Jump to search
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
