অভিমান। [১৩] এত;
এতিমা (4) হাৰ, গ। | অৰ্যাত, (বি) ধাত নখকা, খান
এনিী (বি) হাবী, গপাল।। হেনা, নিনা।
অভিলষিত, (বি) বাহিত। | মাত (বি) বা না; মাতি
এৰি (ক ) ।
| নােৰ। (স.) শাখা ।
এভিলাষী (বি) ইক, ৰা কৰা। | যেনে,মাতৰ মাত শুনিবলৈন।
অভিশাপ,সে..) শাপলা। [বা। মাহ (শ) নীচ বা এ যাহ।
এভী (বি) বাহিত। (স.) কামনা, | অমান্ত (বি)সন্মানৰ মােগ্য ; বিশ্বাস
(ক) নিচেই ভিতৰৰ ভাগ। | বােগ্য নােহা।
অত্যন্ত (বি) অভ্যাস কৰা, অভ্যাসথা যতি (বি) অসন্ম,সৈমান নােহাৱা
| সাহজিক।
| (স.) এসভি, অমি।
'ভ্যাগত (5, শ.) আলহী। এমাৰাগ(শ.) উসী বাউল।
অভ্যাস(স.) শিবিৰ নিমিতে
মায়াপুৰী (স.) সত্যৰ ঠাই, ধর্গ।
কৰা য; সহজ।
| মায়া- সেশ) সত্য যু; অৰ্গৰ
অত্যু,সে.) মুসভি , ঐগ | মুখ।
| ( ত।
অমলীয়া (বি) পদ-মােৰা, অমিয়া (বি) অমৃত তুল্য। (স.)
বেয়া। (বি) অসন্মত। এমিল (ত.শ) মিলৰ ভাৱ বিৰায়।
এম (স.) মাতি, অসম্মতি। || (বি) নিমি, একে একাৰ
অমৰ (বি) কেতিয়াও না; (স.) | শােহাের।
দে । [তীত। ।(স. ) যা বা
অমণ (স.) মৰণ নােবােৰ, ঘৰ | }ৰ নামৰ সলনি |
এমতী (স.) ইৰ নগৰ, অমুক হত শ। (খ্রী) একা
ইপুৰী।
অমূৰি (স.) আখ, ইতালি,
এম কে. ফতুল্য এ ।
| দুলি।
এম (বি) অভি, মহৎ। ১ এক (বি) এল, ও।
(স.) অপমান।
এমু (বি) নি, যিয়।
অমূল্য (বি) মূল নি পা নেয়।
অলি ( 1) মন না মা| এত যে শতোই গাে,
।
হ নিচিনা ; মান।। নাক এৰি যি
পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/৪১
Jump to navigation
Jump to search
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
