সনা। পরে ।। অলি । ৩০৭ অলি (৩) এ ৩ | শে কম কত একশন এ তকতৰ নিচিনা আচৰণ।| ন; যেনে, যানৰ ভগন। কতি (শ) ভক্তি, দেৱতাৰ উপা- | ভগনিয়া, (স.) কোনো কাৰণত | নি ঠাই এৰি আন ঠাইত বাম ভকতী (স.) সায় বিষ্ণু নাম- || লােৱা মানুহ। এস-কৰ ভিৰােতা। | ভগনীয়া (বি) ভাগি যােৱা, আপন ভকতীয়াৰি হিত এবৰ্ত; সত্ৰৰ নিমিত্তে স্থানান্তৰ বােৰ; মত অত-সম্পৰ্কীয়; যেনে, ভকতীয়া | ভগৱতী . ) দেবী। গা। ভকতীয়া বাৰু মিঠা কোমল কথাৰে| ভগ ) সে. শ.) পৰমে; বি মকৈ চিংৰা কাৰ্য, মিঠা কথাৰ ভগবান) (বি) মহিমা, ৰা, হেঁচা; যেনে, অতীয়া ৰা | পানীয় নেতা বাষিত খাটে)। গাইছে। [ গালি। | গুণ। (১) ভাগ কর। ( স) কৰা-মাত (স.) যেৰাে মা, | গাওঁতা,গ্রী) গাভী। তবু (স) বা-ঢেকেৰাৰমাহ | তগি (সশ) কােলোজা, ডেকে পােবালি। গিনী (স.) ৰাই ৰানী। [আলী। ভক্ত (স) ভকত, মোৰ ৰাইকে | গিয়াৰ,সেশ) পাও, শী, যি উপাস। প (বি)গ্যবাৰত ; মগনী। ভক্তি () উপাস, এখন; সাবি) আপোেষ, এটা বিল। খাটনি, নােটনি। বা সংবা শাৰ পাত লা লাগে অগিয়ে (কি যি) ভৰি সৈতে যেন, চ-গী । এ সমানেৰে। | তা (s)গা, মই ৰা এবিক ॥ ভক্তি )বি) তমিত। হােফটা; পৰা হৈ পলােয় শাি : একা। যেনো । কনি (4) পােৰ ঘৰ বেনা ।| .) ল অর; পৰা। গ ) কে যে পােৰৰ | (বি) পাত বা পাতি; গ, গবে যে ! হেলা; যেনে, নি । (ক),,বি,। সিনােতে নিল ।
