বৌ। | ( ৩৪০ ) বৌ। (স.) বুদ্ধ মত এবৰ্তা | ঠাই বা পদার্থ; যেনে, সেই টা যৌধ, শােক। | বৰ মাত ব্যবধান নাই। বৌলা (স.) কচু-পাতৰ গৰিৰ ৰহল। বাসায়, সে শ.) কা, কা; বড়ি, | ভাগ। | জীৰিকাৰ নিমিত্তে কৰা কাম। ব্যক্ত (বি) প্রকাশিত, বিদিত, দেখা। ব্যবসায়ী (স) কোনাে এক সা ' ব্যক্তি (দশ) লােক, মানুহ। কৰো, জীবিকা নিষিতে (বি)উতলা, পলম সহিব নােৱৰা। কেননা কাৰ্য কৰোতা। ব্যগ্রতা (শ) ব্যগ্র হােৱা অৰ। | ৰাৰ (স.) বিধান, পণ্ডিতে প্রকাশ ব্যান্ (স.) আলা; যৰ যােগ। মা শাৰ মত। নােহােৱাকৈ মাতিব নােকা | ব্যবহাৰ (স.)আচাৰীতি। কোনাে আখৰ; যেনে, ক, খ, ইত্যাদি। | | ৰ কাৰ্য্যত নিখুক। নান্ত (বি) অত ব্যঞ্জন একা; | ব্যৱহাৰ্য্য (বি) ব্যৱহাৰৰ যােগ্য। যেনে, ব্যনাত শৰ, ঘৰ। | ব্যবহৃত (বি) ব্যৱহাৰ কৰা কামত ব্যক্তি(স.) বৈপৰীত্য, ওলটা। | শপােৰ। [ ব। ব্যতিৰেকে(অব্য) বি,বাতে, নহলে ব্যস্ত ( বি) ব্যাকুল, বিবৃতি, কামত ঝখা (স ) বেদনা, বিষ। | ব্যকতা (৩. শ.) ব্যস্ত হােৱা অবস্থা। ব্যভিচাৰ (স.) নিজে বিয়া নকৰা ব্যাকৰণ(স.) ভাষা কৈ লিখিব তিৰােতা বা মতাৰে সহবাস। | আৰু কৰৰ নিয়ম। ব্যভিচাৰী (বি) নিলে বিয়া নকৰা | ব্যাকুল ) (বি) আকুল, বিৰুতি, তিৰীৰে সহবাস কৰা; () বাকুলিত ) ব্য। ব্যভিচাৰিব। ব্যাখা খ) ভাবি বুলো ; ব্যয়, শ) খৰ, ৰহাৰ কৰি তাগি বুজোৱা বুনি। ঢুকোৱা কাৰ্য; ব্যৱহাৰ কৰি | ব্যাঘাত,(সশ) বি, এতিৰকাৰত ঢুকোৱাখন (বি) ব্যৱহাৰ কৰি | বিখিনি। দুয়ো ধন ৰাৰত খাটে)। । ব্যায় (স.) বাধ। (কৰো । ব্যর্থ (বি) বৃথা, নিল। বা, (স.) এর খিয়িকা- বতা (শ) নিত। ৰাখি (দশ) বােগ, নবিয়া। ব্যবধান (স) এটা ৰৰ মাজৰ শূ ব্যাপ (খ) বহু ঠাই দোয়, যা
