বাটে। | ( ২০ ) বাটে (জি-বি) বাটত, বাটে নি , | বাণিফটা (বি) তিত ফাট একা, যুতি য মতে। | (নাও)। | [ তা। বাটো' •) তিনি মুনিৰাটত | বাণি সূত। (স.) কাপােৰৰ পলি- থকা এজনী দুহনী; বাত ব্যাধি। | বাণী (স.) কথা, বাক্য মাত,সতী। ৰাখি (স) সাগৰৰ তলত থকা | বাতা (স.শ.) হাতীৰ ঠেং-জোট। যতন বা ফই। বাণ্ডা মারহাতীৰ বাঢ়, (অখা.) বুলি পা,ডাৰ অখিক | ঠেং জুটি বন্ধ। হ। (স. খা) কােনৰ পাত্ৰ ৩ বাত (স.) বায়ু বতাহ, অগৰ যোৰ ঢাল বা স্থাপিত কর। (স.) উহা আৰু যিবােৰা ৰােগ। (স.) বাঢ়েতা (স্ত্রী) বাতী। ভগ ফটা বাটা ও ভাল । বাচন (স.) ডাকৰ বা অধিক হোৱা || | (স.) বাষ্ঠেত (স্ত্রী) ৰান্তী। বা ভাতা বটি দিয়া কাৰ্য। | মা কাবা! || ৰা (. স) ভগা, ফুট। বা ফটা বাঢ়নী (সশ) বাহৰ কাঠী-আদি ঠা বা ভাল কৰণ। বহুৰে কৰা, ঠাই-সৰা সঁজুলি। | বাতৰি (স. বানী-পানী, (স.) বাঢ়ি অহা পানী, বাতৰি কাকত, (স.) সাজ-পত্র। ধল। ধেন, স্বত। বাতৰি ঘোৰ (স.) বৰবেগী বোৰ, বাঢ়ি,সশ) ধাৰ নিয়া ধনৰ পৰা বঢ়! | ৰ ঘোৰ।। ১ বাঢ়ৈ (স.) কাঠৰ কাম-কৰো। | বাতি স-শ.) চাচি, প্রদীপ, শলা, বাড়তি (স.) বৃতি, বঢ়া! | বস্তি ওলােৱা সকুলি। ৰাণ, (স.) শৰ, ঝা; লােকৰ | বাতুল (স. শ.) বলিয়া মানুহ, স্ত্রী, পুং)। | পীড়া-মোৱা ময়, মাছ ৰাখিবলৈ । বা। (স.) বার্তা, সাদ। সেত-পানীত পথালিকৈ দিয়া বাদ (স.শ.) কোনাে কোনো এটা বেৰ, ৰােৱা কাঠাৰ বা সূতাৰ কুকম্ম কৰিছে বুলি কৰা উক্তি, ঘন বা পাল অবস্থা। দোষাৰোপ,তর্ক, পােন মত বল- বাণি (স.) কাপােৰৰ পথালি ফাল, | ৰত কৰিবলৈ বা সত্য উলিয়াবলৈ নাৱৰ দাতি। কা উতৰাউতৰি। বাণি, ) বাদল (স.) ভাবিয়া বতৰ; মেঘ। } (স.) বেহা বেপাৰ। বাণি4 ) (বি) সাপ।
