দি। [ ৪ ] এজি (স) ৰ , হাত ] ( বিকেতিয়াও বুঢ়া নহে, মূ-আদিৰ ঠাৰ বা সঞ্চালন। | শায় ডো হৈ থকা। অহী (বি)'কোনাে এক নথকা, | অষে (বি) অচিতে, অনায়াসে, সপূর্ণ। | নােখােতাকৈ বা নিৰিচৰাকৈ ; অনীকাৰ (স. শ.) এতি, কৰিবলৈ ] ছছ-তে নােহাৱাকৈ। গীকাৰ। অজাত (বি) নােপা। অঙ্গীত(বি) প্রতিজ্ঞা-কৰা, গাত | অজাতৰীয়া (বি) নাতি যােয়, পতিত, | পূর্বপুৰুষতকৈ হীন হােৱা। অচল (বি) অলৰ, স্থি, লৰৰ নকৰা। | জাতি (স.) হীন জাতিৰ মানুহ। (স. শ.) পর্বত।' অজাতশ (বি) বৰশ। আচাৰ সচাৰ (বি) পাবলৈ নােহাৱা ; অজান (বি) নজনা, জান নথকা। অহা-যােৱা নথকা। [ দেখা। | জিলাসী (বি) অবিবেচক, বিবেচনা অচিন (বি) নিচিনা, আগেয়ে নে | নক। চিনাকি (বি) চিনাকি নথকা, চিনিৰ অলীণ, (স. শ.) জীণ নহৈ পেটত থক। | নােৰা, (মানুহ)। আহাৰ। অচিন্তনীয় (বি) চিন্তাৰ অতীত, মনে | অজীণীয়া (বি) অজীণযুক্ত, অৰীণৰপৰা ঢুকি নেপােৰা।। | | কপােৰ (পেট)। অচিৰে ( কি বি) অলপ কালতে। | অনীশ পাতকী (বি) দু দন্দু। অচেতন, (বি) চেতনা , পাৰে | অজীর্ণ (স.) জীণ। নখকা; জীৱনথা। তার। | এগৰ,স. শ.) টেক-সাপ। অচৈতন্য ( স. শ.) আন বা বােধ | এ (বি) একে মনা, মূখ। অচ্যুত, (স.) ঈশ্বৰ বিৰু। এ (৩. শ.) । আছি(বি) বিন্ধা না; এগৰ নথকা | অন (বি) , আন না, ৰােখ- আছেতে (বি) জে-জে না, শু; যেনে, অন মাই ৰা একেৰাহে হৈ থকা; , বৰ টান।]
- চেতন না বিজ্ঞান।
অ (বি) মুখ, একো নজনা। (স.) একোনা নাই। " । (বি) মহা মূ। এনী (বি) , নন। (স.) মূ মাৰে। অগো ,
