। ( ২৩৭ ) বঃ (বি) । এবং, পাপী; নাগাে- | খন্দোদেশ (স.) ঈশ্ব সেনাৰ ৰা নাৰ এৰি আনৰ লােৱা। | সাচাৰৰ কিনিনি। মণ্ডলী (স.) এক গত এবাৰ (সা.) মােহিত ৰা এতিত , আহহ বিলাকৰ সমান। | (আনন্দত খাটে), সেও লাগ, ল। ধৰ্মৰক (স.) র পালক। | খল (বি)ৰে,গা (স) পানীয় ধান,সে শ. মৃতকৰ পাপ পুণ্যৰ | এবিং, মাটি বগামাটি। | বিচাৰ-কৰো , যম-জা। ধ )(বি)ঈশ্বৰৰ সেৱাত ৰত,পণ্য (বি) বগা বৰণীয়া () ধৱা গায়ান ( প্রীতী। গলা খলী। - (স.) ঈশ্বৰৰ সেৱাৰ স|গলা সেটতী (5) বগাষণা কৰ বায় বিচাৰৰ উপদেশ | সুগন্ধি এবং স্কুল। দিয়া পুথি। [ লােক। (১) খেদি , বুজিবলৈ নাগ ধর্মশীল (বি) ধর্থব; (ী) ধৰণীলা। বাড়ি । ধাত্মা (স.) পূণা বন্যায় | থাই (সশসােকলৰ গৈান- ধৰ্ম্মান্ধ (বি) যুক্তিলৈনোই আপােনাৰ ধৰা পৰা ওপৰতে সাহায্য ধত বিশ্বাস আৰু শােক ধাক কৰ তিৰোত, বেজিনী। বিনােৱা।(স.) সেইরূপে আচ- উতি (দশ) ৰ ৰা যায়। -কৰোতা। খাৰু, সৈ. ) আঘাত , , শাত (4) শা ৰা ৰাৰ (বুত)। খাতা, (স.) মানুহৰ ৰাতি | (স.) শৰীৰৰ যাই নি । বা পুণ্য বা গয় বিচাৰ। এটাকেন পি - খালখী (বি) কোনাে এত | যত উৎপর যেনে, শােপ | এ। এ নিয়ে মাটি। ইত্যাদি। কিৰ মূল নে, যধি (বি)শীল পুণ্যবান গায়। খ, , ভ্যাদি। এ-ৰা, বো, (খ) ক ন
- যেনে, গল।
ৰোপদেশ ( শ.) ঈশ্বৰৰ সেই ৰ| তুম (বি) ধাতুৰে এও শােণপ সচা বিকা। | আদিৰে গঢ়া।
