পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/২১৮

হিহিনি। ( ১৮০ ) টোঠাতে। হিনি (4)অধিক ভােজনৰ ৰা আনটোত মৰা । (ক ) সে যোৰ নিমিতে হাের। এ কপােব, মিলা; যেন পেট বোনা। ইৰে ঠেকাৰ। হয় (i) এধিক ভােৱনৰ ৰা | ঠেলেশ) কালৰ পৰা সৰু গীতি- শৌচ ৰ বােৰ নিমিলেনা। লৈকে না আৰু দুয়ােঠেং বেলেগে পা, পেটত টে)। [ণে গগ। চা এবং কালাে। টি দেশ) নিচেই ওবি, গােটেই | ৫ালি (স.) আদা-হাখি আমি ৫ম (আ) অলপ আগ বা গালি। যাই যুলৰ পৰা ওলােয় ফেলা। | ওলা, আর ওলাবলৈ ৰ। [ঠেমেঠে.) একে-যেটকেন, কৰি ( এৰি নেপালী । | মনি ভা। সি (বি) সহজে ভগ। ঠে( শ) বিৰৰ চল উপায়, কত শাৰে মূৰেৰে মৰা ।| আয়। ঠেঙ্গা টান হয়। ইহ(স.) এৰি কাঠৰ সৰু মাছ| ঠেৰে ৰি) ৰ ৰা গছৰ । ৰা ৰতন। (বি) ঠক, যিমান | দে (স.) ইচ, বেচে। (ক) | লাগে তাতকৈ কম বহল, ফে। | ঠেলেতা, ঠেলন, (ক ) নেমেলা।(দীঘলকৈ মতা মাত৷ কাৰ্য, হেঁচল। ঠে, (স.) মাতলি, শাহে-লাহে | ঠেলা (স.)হো, লৰাৰৰ কাৰণত a (স.) ৰ নামৰ আৰু ভৰি | মন যত নগাল। ওপৰৰ গগ, গং। | | ঠেলাঠেলি (স.) এটাই আনটোৰ যেখােমনি (স.) ভৰি-পখান। 'ঠলাকা। (ক । (শ) হাতৰ ৰা তৰিৰ জোৰা| ঠে, (.) বেসিকােনেলে এতগা (বি) মােৰাত সকলাে ফাক ঠেহাপিতে বাহ-পতা ঠে লৈ ৰো কৰিব পৰা ( 'গ ' খাটে) তেনে এখা । | ট +) চৰাইৰ । যেটুল (স.) কাৰিত হ ন| এস. *) চৰাইৰ মূখত যিমান | যেৰো হােক' | ৰে সিমান। ঠে (বি) মী, ।ৈ | ঠাটাঠাটে (কি বি) এটা (স) গো, এটা বৰ এটাই। পাচত আন এটা লৈ।