পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/১৮৬

বেশে। ( ১০৮ ) ছদ্ম বেশে ( কি. বি.) আনৰ আকৃতি | হাই (স) এ পৰি গুৰি ধৰি ৰা সা পিতি, নিৰাতি| ৰা,। ৰা সাৰ সলাই। | ছাউনি (স) এৰ চান মিয়া হন (স) নিৰ্জন ঠাই, মানুহৰ যাত। খেৰৰ ঢাকনী -ছোৱাৰ ৰে। যুত নথকা, মুকলি ঠাই। যি) | ম (স.) ৰ ৰা ভালকৈ পোহ খেতি- নৰাকৈ পৰিকা। | না চাই; গোহ যা- হ(স.) পত লিখিবৰ আৰু পঢ়ি]। ৰত কৰণীয়া জাতি আট বৰ কাৰ, পয়ত।।। আদিত ওলোৱা এতিমূৰ্তি। ছবি (স.) এৰি অসমীয়া হল। | ছাৰু “ছে তোত। হ, (সং দুৰ তিনি। | ছানী চেনী চোখ। ছয়-চলিশ (5)(সং) হয় অধিক দুকুৰি। ছাগ, ) (স. শ.) এবিধ সৰুলোতে -বিল (চ) (সং) একুৰি যোত ছাগল ) এনা মতা। চঠি (সং) হয় অধিক তিনি কুৰি। | ছাগলি (শ) গাড়ীৰ কাৰ হ-সভ সং) তিনি কুৰি যোন। | লোৰ ৰেকো গাল; তৰৰ মাবৈ (সঃ) চাৰি কুৰি বোল। | শলাখ দুইটি। ১ হণ (স) ছয়-বিক চাৰি ৰি। হাশলী (স.) মাইকী হয়। গ হতীয়া (বি) ছতি ৰে। (স.) | এতিৰ এক ৰাৰ লাগিলে এক না; সেই মূল্যৰ ৰূপৰ | এৰ এই শ ত।। | ছাগলী-শিদী (বি) গণীৰ নিৰ (স.) নাকি; এটা কথা | আন এটা বুলি দেখে। চটি (স ) ছিটকনি, উৰি গৰ (স.) কি কি, যিহাত পা। পানীৰ বোৰ বিএস) হল (স) বন, কি দিয়া | বি। তল নিয়; অনেক কাব্য। ছলনা (স.) ফাকি, না, এতা- | যেৰ দি ৰ; কে নেই ইলাহৰিঙ,বকনা-কাৰীমিছলীয়। মটনী(স) এনে মেৰ যিয় না। (ক) নিহ-সৰ।। | হাই সে.) লিৰিণি; যিমান এ (স) খেৰেৰে চাল চা। (স)। যা ৰা ব ৰাৰ হাতেৰ .: তা; () -ী। সিঙা না; যেনে, এই পান।