মাই। ( ১৪১ ]। মাদ (স) পক্ষ পাখিৰে উৰি | টাই নিতে থোক না, শীৰপৰা পোৱালি জাগোয়া | বেগাই গিলেতে নিৰাশৰ নলীয়ে বিলাকৰ সাধাৰণ নাম। দি কোনো এক সোমাই হোৰ চৰাইয়া (স.) বনৰীয়া চৰাই ৰোত। (বি) সাই-খৰ, চৰাই | ৰচৰা )(.) পানী পৰা তলত ম। (আদি-টোৰ দূত।] চৰ্ড তেলৰ ৰা গোচৰাই নিয়া চৰাংচোয়। (স.) লুকাই শৰ সৈ-| ৰ দৰে শৰ কৰ। চৰা-খা, চোৰ। চৰৰীয়া) (বি) অল কোৱা, চৰা (বিলৰি-চৰি ফুৰা আৰু একোৰী ) নিৰ পৰা। মতে ঘি হৈ থকা, সলো, চৰ্চা (শ) আলোচনা, বাস। গোটেই (জগতত খাটে), কপালৰ চবি (স) এ। এভিৰপৰা আন গতিলৈ জোৰা (দশ) হল, এ গাৰ - হল, ফেট-তে খাটে)। | যিক ৰানী। চ-বি (স) নাও-চলো নীল বহ। | চল (আ.) গতি ক স ই চৰিত্ৰ (শ আচৰণ, ভাৰ; ক; যেনে, কাম চলিল। | কোনো লোক জীৱনৰ বৃত। ব্যস্ত হ; যেৰে, কাৰ ৰূপ চৰিয়া (স.শ} চোৰৰ বা পলোৱা এতিয়ান চলে, পৰলোকলৈ যা, নোৰীৰ নাইবা চোৰে নিয়া বৰ (ভৰুতীয়া মত); যেনে, এত গোপনে ৰু লৰলৈ নিযুক্ত মানুহ, চলিল; আহৰণ ক; যেনে, নি বিমুখ ধোয়া পাত্ৰ। খোলী। যোৰ কথাৰ দৰে নচলে। ( ) মাটিৰ ৰ পাত্ৰ, সৰু | লং (স) কাছ পিঠিৰ আৰু চৰীয়া) (স.) নৈৰ যি তাগৰ | + তাৰ গাৰ গতিৰ কোমল ॥ীয় অলৰ মাটি চাপৰ। ভাগ। [(বেয়া-ভাৰত)। আৰু লোত এৰ, ৰাষণমীয়া| চলল (বি) চলহি, এশাত, ক) নাগ না মানুহৰ লৰ (বি) চলৰ এনে মা- হয়ে তিলৈ ৰুমে চপৰ। চণি ) (স.) তগত তেলত | মন (৭) গতি, নাৰণ ৰহাৰ। মণিপানী পৰেতে ৰা কোনো চলত ) শাৰ নোকা গোসা-
