থাপি। ( ১০০ ) শাহী। পোৰ মাটি, বু বকালে বা | কোনো ৰত লগোব গোটালে, এভোৰ মহ। [এভাগ। পিপা-দাদিত মেৰোৱ চেপেটা থাপি (স.) বীৰে গ তেমণি। লো, লোৰ নগৰা। ভেঁৰাল। থামি-ডাঠ (বি) সাহিয়াত, নিৰ্ভয়। | খাৰঘৰ (স. ) ৰণৰ আহিলাৰ খামোচ, (স. শ.) হাতৰ মুঠি। ভাত | গৰু-মাটি (স.) এৰি খাৰৰ। যিমান ধৰে সিমান। (স.) | এক কাপোৰ ধোৱা মাটি। যোচ মা, মুঠি মাৰি ধৰ। | খাল (স.) বহল গীত, পা, লোৰ, খামোল (স) কোনো বড় হাতেৰে | ঠাই। পৰিবৰ যতন, ধৰিৰ খেৰ, দু- | খালি (সশ) শত ছাইল-দিয়া লা- ৰৰ মূৰিছি, দুটা বা অধিক | পটু পাত্ৰ। (বি) ৩া, ইং ৰত একে লগে ধৰি যতন;। এধিকাৰ ৰা লোগ কৰোতে। হাতৰ মুঠিত যিমান ধৰে সিমান | না। সেলি। | [আন এখামে লৈ। | লৈ(স.) মাছ খোবা,এৰি কাঠা। খামোটামোট (কি. বি) এখা- থালৈ-পেটা (বি) পেটাল, ম-পেটা, থামোনা যোচৰ পাচত। (৪) গাল-পেল; জি(সালাম এতি আদি- | খাশৈলী (স.) এবি মাছ। আলী খা। (বিঃ দীঘল।| খালোণ (স.) পাগি লোগৰ নিচিন। ক্তি (৯) খাতিজাতিৰ | কৰা খাৰণ। শে) এৰি লোণৰ নিচিনা খান সৈ. শ.) খায়। (চ)। | ৰৈ (স.)। আৰু ৰহল শোৰ চেচাই; যাৰ দি ৰা। | | নীল। ॥ (স) খাৰৰ পানী মেলা। খায় )(বি)অধিক পৰা। (স.) থাৰত(স) সৰোৱা এধি (স.) পালি। বৈ কি খাব পাৰোতা। নি (স) টা সৰিয়হৰ লৈ থাকাং (বি) উহ, জাৰ, ইবাৰ। লোখ মিহলাই এৰি চাটনি। (স.) নৈৰ .নি যাক (স.) জাল চৰিত পিয়া নৈ লেৰে তল গৈ থকা চাই। | শাহী (স) কী চাগ। (বি) ল (স.) মূৰ যোকোটা। ক-ক, নপুংসক।
