এবী (স.) এৰি সৰু ৰাইনি | খত, (ক +)। ৰা মোৰ | মাহী। এৰি যায়। [। | কথা লিখা ফাত। এটা স.) কাম নিমু ৰকা | বাতাস শ.) আশোৰ বাৰে খোৰা এটিয়া থা.) গম কৰিব নে হঠাত পোৰ [ এলো ঘনে। নিৰ ৰে। টীয়া (স.) এৰি। | তা (স.) সোণ বাগৰ ন + টুখটনি ( ) দুটা টান। | পতা এই ভূষিত। ইটো সিটোৰে ঘনে-মনে ঠা | গতি (বি) তি হোৱা, গৰি প; লগাত হোন। | | আন্ত, চনি না; টুখটা (ব, ধা.) দুটা টান ব প | খাটে (স.) আৰীয়া এবৰ লাগি শব্দ ক। ব হৈ কাল। টট (স.) ইটা বা শিলৰ এখা। | এতিয়া (স.) এনে িলিখ, বা, (ম. শ) কোনো কথাত সংগ্ৰহ কৰ। অমায়ি মানুহক মাতি কৰিবলৈ | শি ) কোনো যন্ত চো কৰাত হোৱা বাদাহ।।। | হৈ। কাল ছেলে। খ, “গ” চোৱা। | খতীয় (সশ, উন না খডম “ ” চো। কাল, কাম নক দিন। মাটি (স ) এবি বগা মাটি।। (স, শ, লৰালৰি, এলো। = (স.); গড় শিং। | খ (স.) শাৰ ৰে যি খ (স. প.) এভোব, এখান, পাটি। এহেও। (খ) নই, গুচ; ] এবান(স) যান। যেনে, পাপ খণ্ডিল। থৰ উপৰ) ৰ চোৱা। গুন্ (স. শ.) ছেদন, নাশ। | | না (স.) আনৰ বাটা। মুত বি) মূৰ হিয়া। | খনি (স.) না, কি বাক্য ( শ.) সম্পূৰ্ণ অৰ্থ বুজাৰ। পতিৰ ঠাই। নোৱৰ। এটা বা অধিক শ; নিক, (স.) শিল বা কাঠ-কাৰি যেনে, ঘৰলৈ যাওঁতে। কিৰ। কাট বা খুলি মূৰ্তি-কিবে; দণ্ডা সে থা.) খণ্ডন ক, ৩া, দূৰ মাটিৰ মূৰ্তি সাতো; দিক।
