মঙ্গ। [ ] পথ। গণসল (স.) গান পাগ, কুমৰ | কানীয়া (বি) মাফি-গে। (৭) | আফিং-খো মাই। কী কাশনীল টি এ খেলায়। থানী। সনীয়। গত (স ) পতি, পৈ;)। কাসলি মালাকাৰ কৰাৰে ডি (স.) খি, একশ। মনে মনে তনি। | কাতি (ভিীষি, পোৰনি কাণসাৰ,সেশ) কথালৈ মন-দিয়া | কাল (স.) মন, লাকা। কাৰণ কাৰ্য, মনোেযোগ। | কামুৰিালি (স) কামুখী। কাত, (বি) পীড়িত, দুঃখিত, | কাসে. শ.) ৰাচিনীৰ ওপ-কাশ, | ব্যাকুল। বিনয়, কাকূতি। তি, (স.) কাৰ্তিক, সম মাহ।| কালি (স.) এৰি চেপেটা মাছ। (বি) এঢলীয়া, এবী। | কৰি (স.) কাৰত তাৰ মিয়া কাকি ( কি বি.) এলীকে মাৰি, তাৰমাৰি। টোনোঠাৰ মূৰু মাৰি। ফাতিমা (বি) গতি। (কি কাণ, (স.) লেখনী, কল, এখ কি) হত। | সি ঠা; হবে; ইতাল গতি স..ইতি নিতি, লীয় জে আৰ। | ফোৰ (স. ) ৰ গাৰ চান। কাভিনেতলী(এৰি লাহীন। | [] কাপ’এনেও। তি (স.) মাহত হো | লাশী যুণ বেয়া কটাৰী। কাপোৰ- (স.) গাত পিয় কাতীত ) পাতল কট। এবিং। মনিৰ পোত, হোয় একি (স.) মতি, কাম। ১ | | পোক। স) , বৰিনীৰ ওপৰু | কাপোৰ-কানি ( ) পি আশ; টা খুব খাঁ ৰা খোপ সলে কাপোৰ, চুসিলেং গনি ( ) টা কাপোৰ; আমিং। নিকাপোৰ, ‘কাশে-কানি’ | কা-কাপ,কলপ- তে। | ময় ( গোৰ।
পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/১০৩
অৱয়ব