। [ ২ । কষ্ট। হ, (স) বাং আৰু তাৰ মিলাই | ইহা একাৰে ৰি যেনে-১ বা তু; সেই ভুৰে গঢ়া | (১) বেকাছ-ইয়াৰ কাৰ | এটি । |: চেপেটা, মূ বেৰ নিচিনা; না হী (স.) ফাহ খান। চিন মাত্র থাকে, বৰণ কলা, এতে কাহিপাত (দশ) চোকা ইট লগা || | বিলত পােৱা যায়। হীৰ দৰে বহল পানীত হোৱা | (৫) বগিয়া কাছ ইয়াৰ আকাৰ এবিধ ৰন পাতা কুঁহিয়াৰ মা | চেপেটা, ভাইয়াৰ কপিৰােৰ ৰু ৱাৰ পাত। ১। ( লেখা ।| আ আৰু মাজে কৰ নিচিন।। কাত, (দশ) দুলা-পাত; চিঠি, (৩) দুকাছ -ইয়াৰ পিঠিৰ চল কাকতী (দশ) লেখক, কাকত লিখি। | সমান, নান রুতি সাধাৰণ ৱিাৰোতা। কাতাবিং (স.) এক পাতি। (৪) লাউ কাছাৰ গিৰি আবি শ না এৰি পত। চলৰ ওপৰ পি ও। চাতীয় (বি) লিখা কাকতৰ আৰ। ৫) মৌ বৰণীয়া কাহ-ইয়াৰ বৰণ আৱ, খত লিখি দিয়া ; এত দি'। | অলপ চুৱা, ৰাকী আতি আন কাৰ ৰে কি সতে ইয়াক কাবা (স.শ.) বিমানী,এটাতকৈ | অলপ ৰা দেখা যায়। অধিক সন্তান নােহােহা তিৰী। (৩) উলুৱা কাই-ইয়ে মালী কাকিনি (বি) ৰ ও (গােলগছ)। কাতি (শ) কাইউ, মিনতি, চাপৰিৰ উলুবনিত ৰে, ৰাতি কালে। স, ইয়াৰ ধৰিব খুজিলে সি তাৰ কাকোন্ (স.) সােণাৰি চেপেনা। হাতছাড়া কেইটা ভিতৰলৈ মূৰাই ফাত (স.) এবি বৰ ঠনঠনীয় এ, তিত নং নাই। | [ মহ। | কচি (স) দাশগােয়, খান-দােয়া ট, (স.) এনামৰ ভাল মতী | কাৰী। সি ) ভি িকোষৰ পৰা | , কাছাৰি । (স.) ৰা কাৰ হয়ে মা বেগ। (স.) এবিং চাৰি-ঠেীলা ডিকাৰী) ৰ ৰা ৰিঠাই। | কাটি (দশ) সৰু, ঠেৰু চুৰিয়।
