এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯১
বসন্ত।
চাপৰি।
মানুহৰ সমাগম নিচেই বিৰল,
জাঁওবন ইমূৰে সিমুৰে,
ওচৰ গাঁৱৰ পৰা ঘাটলৈ অহা
ছোৱালীবিলাক তাতে ফুৰে।
বতাহ বলিলে তাত সো-সো কৰা শুনি
মন মোৰ থিৰ হৈ ৰয়,
সীতাৰ চুলিৰ গাত বহু সুৰ বাজে
যদি তাত ধীৰ বায়ু বয়।
বছৰি নতুন গছ, বান পানী আহি
ধুই নিয়ে গোটেই চাপৰি;
ওচৰেদি নাও যায়, মন যায় মোৰ
থাকোঁ যেন চাপৰিতে ফুৰি।
⸻
বসন্ত।
জিলমিল নিয়ৰৰ লোকাপাৰ পিন্ধি
মাৰাহি ভুমুকি তুমি উষাৰ কালত,
কেউ পিনে জগতৰ
ৰমণীয় কাননৰ
ফল ফুলে দেখা দিয়ে তোমাৰ লগত।
