পৃষ্ঠা:নিবেদন.djvu/৫৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৮
নিবেদন।

সকলোৰে আছে একো খনি ঠাই
 নানিবা আঁতৰ কৰি,
তুমিও চিনিবা তোমাৰ আসন
 নেযাবাঁ আসন এৰি।
যাৰ যিবা গুণ নাতৰবাঁ তাক
 —যিহৰ যিহেৰে মিল।
সোঁত নেথাকিলে যেনে নৈ খনি
 ভেঁট নেথাকিলে বিল।



নিজৰ ঠাই।


খোজে যদি আহি মনত সোমাব
 নিজৰ মহত্ত্ব কিবা,
ওপৰৰ পিনে মূৰ দাঙ্গি চাবা,
 নিজল’কো চকু দিবা।

নিজে নিজে যদি সৰু যেন দেখা
 তললই তুমি চাবা,
দেখিবা নিজক বহুত ডাঙ্গৰ
 নিজ ঠাই গমি পাবা।