এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭
কিজানিবা মই দুখ পাওঁ
প্ৰবোধ।
নেকান্দিবা হুমুনিয়া নেপেলাবাঁ তুমি,
যোৱা কথা হৈ গ’ল আৰু,
ছিঙি অনা ফুলা ফুল আকউ ফুলাব
কোনোবাই পাৰে জানো বাৰু?
কপালৰ গুপ্ত ৰেখা কোনেও নেজানে,
নাই পোৱা ভেদ তাৰ মানুহৰ জ্ঞানে।
উৰা সুখ উৰি গুচি খন্তেকতে যায়,
দুখ কিয় সৰহ থাকিব?
তাকৰীয়া সুখ,—যেন সপোনত পায়,
দুখে কিন্তু বেগতে নেৰিব।
⸻
কিজানিবা মই দুখ পাওঁ।
মৰিলে চিতাত মোক ভাল কৰি নিবাঁ
কাঠ-কুঠ নিদিবাঁ ভৰাই,
তাকৰ তাকৰকই খৰি জাপি দিবাঁ
কিজানিবা মই দুখ পাওঁ।
