পৃষ্ঠা:নিবেদন.djvu/১০৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯৭
পন্থা আৰু প্ৰবৰ্ত্তক।


মহতে নভবা কথা প্ৰচাৰে ভকতে
 মহতৰ নাম মিহলাই,
নিজে যাক বেয়া পায় তাৰ ওচৰত
 বিকৃত মহত্ত্ব দেখুৱায়।

কেতিয়াবা মহতৰ মহত্ত্ব লুকায়
 ৰঞ্জিত কৰোঁতে গই গই,
সঁচা মিছা মিহলাই চিন মাৰি দিলে
 বাছি উলিয়াবা কেনেকই?

নকৰিবা অপমান মহত জনক
 অতি-মহতেৰে একে কৰি,
থাকিব একলা কম অৱতাৰ হয়ো
 এই পৃথিবীত জন্ম ধৰি।

কোনোজন পুৰুষৰ আদৰ্শ নলয়
 সকলো মানুহে পৃথিবীত,
নেথাকেও একেদৰে, সোনকালে লৰে
 পৰে যদি চকু আনটিত।

নতুনত মানুহৰ তৃপ্তি চিৰদিন,
 একে মত নেথাকে সদাই;
সত্যৰ সন্ধান চলি থাকে যত দিন
 চিৰস্থায়ী একোকে নেপায়।