পৃষ্ঠা:নামতী-আই.djvu/৬২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৫৮)

সেই সময়তে অ সীতা
বৈৰাগি অৰ্জ্জুনে অ’ সীতা
সুভদ্ৰাক আমালৈ দিয়া অ’ সীতা
আইদেউ নবহে দলিছা তিতা।
ফটিকৰ স্তম্ভে অ' সীতা
সুভদ্ৰা বহিছে অ’ সীতা
অৰ্জ্জুনৰ মুখলৈ চাই অ’ সীতা
আইদেউ নবহে দলিছা তিতা।
বৈৰাগি অৰ্জ্জুনে অ’ সীতা
একোকে নেজানে অ’ সীতা
সুভদ্ৰাত মোহ যায় অ' সীতা
আইদেউ নবহে দলিছা তিতা।
কুণ্ডিলৰ নগৰত অ’ সীতা
কিহৰে উৰুলি অ’ সীতা
কোনে কান্দিবৰে শুনু অ’ সীতা
আইদেউ নবহে দলিছা তিতা।
ভীষ্ম কান্দে ৰজা অ’ সীতা
প্ৰথমৰ দুহিতা অ' সীতা
তেওঁকে কান্দিবৰ শুনে অ’ সীতা
আইদেউ নবহে দলিছা তিতা৷
কৌশল্যা বুলিছে অ’ সীতা
শুনৰে সুমিত্ৰা অ’ সীতা
কৈকৈকো নিদিবা দোষ অ’ সীতা
আইদেউ নবহে দলিছা তিতা৷