পৃষ্ঠা:নন্দী-সম্বাদ.djvu/৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

(২)

মোক্ষতো অধিক প্ৰভূ নিজ গুৰু মানো।
যুৱতী নাৰীক প্ৰভু বিয়া কৰি আনো॥
বেদৰ বিহিত তনু কুমাৰীৰ বিয়া।
কামাশক্ত গন্ধৰ্ব্ব তাহাত নাহি স্পৃহা॥
যুবতী বিবাহ ৰূপ নিষেধ আচৰি।
গন্ধৰ্ব্ব সকলে কিবা আছো তৰি মৰি॥
এহি সৎসয়ত প্ৰভু তাৰিও আমাক।
শুনি হাসি হাসি ঋষি বুলিলেক বাক॥
চিত্ৰসেন ৰাজা আত নকবিবা ভয়।
যুবতী বিবাহ বাপু বেদত আছয়॥
যুবতী বিবাহ ব্ৰহ্মা নিজমুখে জাত।
সংক্ৰম বিবাহ বুলি সাস্ত্ৰত প্ৰক্ষাত।
ব্ৰাহ্মণ কুলত মাত্ৰ নহব চলিত।
ক্ষত্ৰিয়ক অদি সৰ্ব্ব কুলত বিহীত।
ব্ৰাহ্ম্য বিহা কৰি বিপ্ৰে যিতো পাই ফল।
অন্য জাতি আতে তাক পাবে অবিকল॥
আৰু যদি অতে বয়োধিক কন্যা হয়।
তাকো বিহাইলে একো দোষ নোপজয়॥
ব্ৰাহ্ম, দৈব, আৰ্ষ, কাই, অসুৰ, সংক্ৰম।
ৰাক্ষষ, পৈসাচ, এহি বিবাহ অষ্টম॥
আঠ বিধ বিবাহৰ যিমত লক্ষণ।
কহো শুনা চিত্ৰসেন স্থীৰ কৰি মণ॥