সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:নক্সা.djvu/১১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
 

নক্সা

(কবিৰ ভাষা)

মন্ত্ৰ।

মোহন বীণাৰ মোহন সুৰত
নিখিল বিশ্ব উঠিছে জাগি;
অহিংসা, সুব্ৰত, বাটত সকলে
দিছে ঠিয় ঘৃণ্য, কাপট্য ত্যাগী।
‘ভাই ভাই' বুলি সাৱটি লবলৈ
ইজনে সিজনে মেলিছে হাত,
‘তুমি’ ‘আমি’ মাথো ভাৰত বাসীৰ
নহল আজিও চূৰ্ত্তি গা’ত!
চিৰ দুখ তাপ বিষাদ যন্ত্ৰণা
দুহাতে বুকুত সাৱটি হায়!
‘নচিব’ ধিয়াই টুকিছোঁ চকু-লো
ভাবি নিস্তাৰৰ উপায় নাই!
লাঞ্ছনা, নিগ্ৰহ, চৰণাঘাতত
ডাল, ডাল কৈ ওলাইছে হাড়