পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৪৫৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

486 ২৮ভাবিংশতি পৰু পানীৰ কৰ্ম্ম লেঙ্কাঙিয়াৰ এক নাৰ জতু কাল সেই ঢাবিতে গ্রা6ি7 এই হেতু তিনি যাহৰ পা ঘায়ি তুতে ১২ সোলাে গ্লা গ্লাযি সঙ্কশব তিনি দিন ১৩ }হ কৰিলো । সেই যাই এতুি কাৰে গৈ $৪ গৈ স্থাযি চো5 দেনে বল, মাৰু এদি। পাঁচ দক্ষিণা বতাহ বুলালে তাতে ঘাম দুদিনে পুটিওলি পালােগৈ। তাতে স্বামি ভয় পালা যিবিলাক বৰ সৎ দিস্ নিবিলাকে নৈতে ৪৫ কিলো ভা পাচে ভাব (স্লামলৈ গলো। ভয় হঁতে ঘামাৰ বতৰা পয় গ্ৰায় দেrিৰলৈ ঘাণী যোৰ ভিনি লৰাইলৈকে ঘোহিল। পাওলো নিবি মাক দে»ি ঝুৰ শুভ কৰি ঘাম পালে। আমি যেম, পালৎ পাচে জমাদাৰে বন্দি মানুহবিলাকক হাজৰি, পিহীৰ মোদাৰৰ হ'ত শোনায় দিলে কিন্তু পেনাকে যি পৰ দিয়ে পাওলে এনে এক চি{ছ৭ি সৈতে বেলেগ 2+কি ১৭ বলৈ পালে । তেভিয়। তিনি দিন H পাওলে শ্যে যিদীবিলাক যাতিলে নিবিল। চাপিল, তেঁও সিবিলাকক তুলিলে হে মনুষ্যবিলাক ভায় বিলা ময় সুদের্শী মানুই বা পিতৃবিলাকৰই নীতিৰ বিৰু একো কৰা নয় তদণি শিলম পৰা ৰােমাগ মানুহ হাত ময় বনুি স্কুই ৪৮ সেক্স ঘাচিলাে । সিবিলাকে মােক শোপোছ কৰি মৃতাৰ কহিলি মােৰ মাজনেয় মােক মেলি