পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৪৫৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

২৭ সপ্তবিংশতি পানীৰ কৰ্ম্ম 481 ভৰাৰে নাৱৰ ভালেমান কম্ভে হানি। কেৱল দুব এনে ন হয় কিন্তু ঘামাৰ জীৱনৰাে সংশয় দ্বন্ত ১১ ইয়াক ময় দুঝি পইছো । তুণি শইকিয়া পাও লৰ কথাকৈ ৰিয়ালৰে নাৱৰ ঘাবকাৰ হঁতৰে ৪। কথা শৰহকৈ মালিলে । ঘাৰু সেই যান বালি কাল থাকিব যোগ্য ন হয় এই হেতুক কোনাে ৰূপে ৰালি কাল কিবলৈ যেহশিকি পাব পাৰি এই স্নাশয়েৰে সৰহ মাহে তাকে এড়িবলৈ সুবি দিলে। ফেণিকি ফ্রীতৰ এট। যা তা সু ১৩ দক্ষিণ পশ্চিমাও ওত্তা পশ্চিমাও। পাঠে দণি বতাহ গুল বলাল দিবিলাকে ভাবিলে এতিয়া ঘৰশাক বা সিদ্ধি হয় এয়ৰই লৰ তুলি ১৪ ক্রীতৰ কবলৈ গল্। এক পীচে নিবিল ফ ঘাতে এক চণ্ড ধুনুহা মাৰিলে আৰু নাম ১৫ অবদি। তাতে নয় বল কবিৎ সিবিলাকে নৱৰ মুৎ বতাহৰ ঘা লাৰ নােৱাৰিলে এই হেতুক এক্তি বতাহলৈ হেঁচুকি ১৬ পেলালে । ঘৰু কুদা নামে এক ছাপতি কামা বলৈ লড়ি গল ঘামা নাবো বাবলৈ বড় ১৭ দু হল। তাক ভুলিল সিবিলাকে না তল বাঘিনা উপায় কৰিলে জানাে চৰ ৰিয়া পড়ে এই শঙ্কাতে ঘুমি পাল্ পেলায় বত। ১৮ হও 3চি গলাে । স্মাৰু বুহাতে আতিশয় উল IS না