৪৩ দশম্ পৰ্ব মতিউনিত।” 39 সৰহ টেনেহ কৰে সি মোৰ যোগ্য নহয় প্যাক যি তেক জীয়েক মোকৈ সৰহ চেনেহ কৰে সিয়ে ৩৮ যোহ্ যোগ্য নহয় দ্যাৰু যি পোনাৰ কণ নলয় স্মোক যে পিছন্দ নাহে সিও যোৰ যো নহয়। ৩৯ ঘি ঘপোনাৰণ ৰাধে নি তাক হেৰুৱাব ঘৰু যি ৪০ যোৰহে পাণ হেৰুৱায় নি তা পাব? যি তোমো লাকক ষ্মালহি পোহে সি যোকে স্মল হি পেহে স্মাক যি যেকালহি পোহে সি যি জনে যোক্ পত্ৰি ৪ যালে তেঁওকে যোকে ঘা লহি পাহে যি ঘ'চৰ্যাক দ্বীৰ্য কি মণি থলিহি পেহে সি ঘাচাৰ্য বলে পাব ঘৰু যি পৰমাৰ্থিক মানুহক পৰমাহিক ইলি তানি ঘালহি পেহে সি পৰযাথি মানুহৰ ৈ ৪২ পাব। ঘৰু যি শিষ কুলি জানি এবী চেচা পানী কে এই সম্মাহ যা এ মানুহক পীবলৈ দিয়ে ময় তোমোলিক সুকণকৈ কও তাৰ বল কোনো কপে ঘপাপ নুন্ধব। পৰ্ষ অয়াৰ পাঁচে যিশু। ঘাপোনাৰ বাৰে জন শিষ্য ১৪ গ্ৰাজ। দি এটায় তা সিবিলাকৰ নাৰ শি {বলৈ ঘৰু কীৰ্ত্তন কৰিবলৈ গল্। যোহনে বন্দিশ লৰপৰ ভিৰ বৰা শুনি গ্ৰাপোনাৰু দুজন শিষ্য ৩. কৈ ধুলি পালে বোলে সেই ঘহিবল জন্ তুমি নে ৪ বা ঘমি দ্যাৰু কালোবলৈ ঘুপেক্ষা কৰিম। যিশু। সিবিলাকৰ ওতৰ দিলে বোলে স্নকুলায় চফ পায় যে ভায় গৃহযোৱা কৰে যিয়া পবিত্ৰ হয় কনায় কানে গুনে মৃতকে জীৱন গায় ঘা দুঠিয়াৰ ঘাগ শুভ ৫ বাৰ্তা কীৰ্তন কৰা হয় এইবিলাক যি তোমোলাকে দে
