396 ৭ সপ্তম দ চশী কৰ্ম- ২৯ তেনেকৈ মামাকে বাধা নে। তেতিয়া মেশিহে এই কথা শুনি ল'ল পচে মিহিয়ান্ দেশ বাসী জুই ৩০ tkfq গাৰু তাতে ভেও দুটি পুত্ৰ ওপলে। পাচে চল বস ২, ৩, শিশী পৰ্বতৰ হাবিৎ জেপোহাৰ মজ দু'স্পিন্থি ই খৃস্থৰ দুতে তেও ৩১, 2}} দিল। যোশহে কাকে দেসি নেই ভি3ে বি মললে স্লো দেখিবলৈ ওচৰলৈ ঘা হল। ৩২ ময় তোমা পিতৃৰলাকৰ ঘৰ ঘংfi ঘৰবাহ যব জৰ যিয়ৰে কৃথ্বৰ যাৰ ৰা কৃস্থৰ যি স্ত্ৰ হ এই বাণী নেই কাল তেওৰ গাগ, চেক হ'ল ৩৩ ভাতা মেশিহে ফক্সমা স্ত্ৰই দেৰিলৈ, ডালে। তেডিয়া ঠুিহায় তেঁও কলে কেলে ভোমাৰ ভৰি পইজা যে কিয়নো যি হাই তুয যিয় হৃই স্মচ। ৪ সেয়ে পবিত্ৰ ভয। মিৰ (ফা যোৰ য'নুহৰ দুঃ" মন্ত্ৰ নিয়ে দেছে। সিহঁতৰ ঘূৰিব ময় সুস্থ নচে। ঘৰু সিহঁতক দুৰ কৰিবলৈ নামি এই হেতুক এতিয়া ঘাই। ময় তোমাৰু মিৰলৈ পঠিয়া। ৩। (মক ঘাম সুমী ঘৰু বৰ বিকাৰানে গভিচে সিহঁতে জয়কে ধুলি যি যে শহক ঘৱহেলা ক' বলে সেই মোহেই স্বামীও ছাৰকৰ্ত্তা ও স্বৰলৈ খ্ৰীশ্বৰ যি মুতে তেঁওক ঝেপোহৰ যজৎ দেখা দিলে ৩৩ সেই দুতৰ দোৱাৰায় পঠিয়ালে। তেঁও যিসৰ দেশ ঘৰু ঘৰবী সাগৰ ঘৰু হৰি চ'লশ বৎ অৰলৈকে গ্লশ কৰ্মকুৰ সেই মাহৰিলাৰু ৰাজ ৩ গিয়ালে। তোলাক জ্বশ্বৰ।ঘহে মোৰ নিচিনা
পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৩৬৯
অৱয়ব