পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/২৫৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

৪59 ৪৮ ভাদণ্ঠ পৰ্ব লুৰুে ফুৰা ৪৬ হাফ দিলে। তাতে ৰিএ সিবিলাঞ্চ মাতি ফলে . ফেলে লৰাহত যোৰ ফৰলৈ ঘহিব দিয়া হাক ১৭ নি দিবা কিয়নো এই পেতেই ঐশ্বৰ ৰাত ময়? তোমোলাকৰ সুৰু কৰি কওঁ যি কোনো এক্বশ্বৰ বাজা লৰাৰ নিচিনাকৈ গ্ৰহন না কৰে সি কোনো ফল তালৈ নে যাব। ৪৮ এই কালতে এক ঘধিপত। তেও যুকে গুধিলে | বোলে হে বৰ উৰু ময় কি বিলে ঘাঘু প'ম। ৪৯ যিশু ফুলিলে মোক বৰ ধুলি কোৱা কিয় এক শ্বৰ | বিনে কোনো বৰম ন হয়। তম ম্যা জানা পৰ সুমন ন কৰি বব ন কৰিবা চৰ ন কুৰি বা চিলি। • সাকী নিদিবা তোমা পিতৃ যা যা কৰা। তেঁও ২৪ ইলিলে ময় লৰা কালৰে পৰা এইবিল'ক {f চো। ২। যিশু এ তাকে শুনি তেঁওক দুলিলে এতিয়া এক ফৰ্ম শেদ ভোমা যি ম্যাচ বেচি দু»ি মানুহ দিয়া পাঁচে দু বন্ পাৰা আৰু মোক্ গগতো ঘঁহা। তেঁও ২৩ এই কথা শুনি বড় শোক কৰিব ধৰিলে কিয়নো তেওঁৰ ২৪ ৰ ঐশ্বৰ্য ছিল। যিশু এ তেওক বতু শাক কৰি - বৰ দেঠি দুলিলে বনীত ঐশ্বৰৰ তালৈ যোৱা ২৫ কেৱা দুৰ্ঘ। ওট বেজি জলদায় দি যোৱা বনবন্ত | মানুহ খৃশ্বৰৰ ৰাতলৈ যোৱাকৈ সুগম। যিৰি = ৭৬ লীকে শুনিলে সেইবিলাকে তুলিলে তেবে উদ্ধা 'ব ২৭ পৰে কোনে তেও তুলিলে মানুহৰ যি ঘাব্য মেয়ে ২৮ খ্ৰীশ্বৰ সাব্য। ৰিতৰে তুলিলে দেকে আমি এ6াইহে ওড়ি দ্যাপোনাৰ লগতে গ্লাহিতেও দিবি