122 ও ধe পৰ্ব মতিউভনিত। মানুহৰপৰা যশসা পাবলৈ সিনৎ ঘা পদুলিৰ মা কাল্পনিকহঁতৰ নিচিনাকৈ ভৰী নবতা বা। ২ তে যোলাক ময় সৰুকৈ ও সিহঁতে ঘপানাৰ ৩ কৰু যই পায়। কিন্তু যেতিয়া তুমি দান কৰা তেতি যাতেমালাকৰ দাহ্ ও ৰূবলৈ তোযেলাকৰ সেঁ হাতে কি কৰে তোমোলাকৰ বাও হাতক। ৪, তানিব নিদিব। তাকে কৰিলে ওঁৎ হাই দেথে যি কানে তোলোকৰ পিতৃ তেও ঘানি এটাইৰে ঘণতে তোক হিল্ দিব। তুমিও যেতিয়া পৃথনা কৰা তেতিয়া কাল্পনিহত নিছিনা তুমি নুবা কিয়নো সিহতক য'হে দেখি বলৈ সিহঁতে দিনগণৎ স্মপদ্বলি চায় হৃ পাৰ্থনা কৰে। তোমোলক মণ স্বৰুকৈ ও ৬ সিহঁতে ঘুপোনা পায়। কিন্তু যেতিয়া তুয প?না কৰা তেতিয়া পোনাৰ ওৎ হইলৈ যোৱা ঘৰুৱাৰ ঝপায় যি জন্ ওযই আচে সেই তোমোলাকৰ পিতৰ আগৎ পান কৰা আৰু ৪ৎ হাই দেখে তোমা পিতৃ যি অন্ তে এট। ৭ ইৰে গ্ৰগৎ তোমাকৰ মই দিব। কিন্তু তো যাৰু পথনা বেলা দেৱল কৰ নিচিনাকৈ ঘৰু বচন্নুতুলি। কিয়নো সিহঁতে ভাবে যে সিহঁতৰ ৮ ভালেমান কোৰাতে সিহঁতৰ কথা শুনা যাব। এই হেতু সিহঁতৰ নিচিনা বা কিয়নো তোলে। কে না কৰা আসেই তোমোলাকৰ কৰিবল ৯ কিং ঐকে তোমোলাকপি। জানে। ওয়েব
পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/২৫
অৱয়ব