পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/২৪৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

৪৪ চতুৰ্দশ পৰ্ব্ব লুকে কথা-~~ শুযি দিন ৰাতিভেই ৰা যেতিয়া ভোজ পাতা তেতিয়া ভোযা; সংসঙ্গে তোমাৰ ভাইকেই বা যিক্তি ভকেই বাতাসে ওইবিয়া বনৱকেই' বা নিমন্ত্ৰণ ন কবি। শুনো সিহঁড়ে গুন তো মাতি ৪৩ লে সননী হয়। কিন্তু যেতিয়া ভোজী পাডা (তুতি দুধিয়াত (তু কোচ দ্যলাইকে মাতিবা তা9ে &ঃ তুমি গ ঘা বা কিয়নো সিহতে তে!যা সলনী কৰিব নোবাৰ কিন্তু বমি ও ফালও ডেয়াৰ সৰ ৪৫ মিবিলাক লীতে বিলৈ বৃহ। এটায় এই কা} গুলি উে এক তুলিলে বি ঐশ্বৰৰ ৰাজ্য ভান্ কহে ৬ সেয়ে হয়। তেঁও তা ভুলিলে এক মানুহ বাড়ি ১৭ ভোজ পতি ভালেবকে নিমন্ত্ৰণ কৰিলে পচে হাই এটাই যৎ৫৭ হল এই { নিমন্ত্ৰণ কৰা সকল কবলৈ তেও ভোজন বেলা এ বন্দি পহি ৪৮ লে? ফিন্তু এটাই একো। ঘামোই দেৰি বমিলে পযেগুলিলে ময় এন ৭}ৰ কিনিছো তাকে দেথিবলৈ মোৰ যাব ঘুচে তেঁও যিহুতে যে ৪৯ থেমে তাষ্ণে কৰিব। ঘৰু এটায় ইলিলে ময় দাঁচ ছাই বলব কিনিং সিহতৰে ভাল্ হয়া দেঠিবলৈ যও তেও ২৩ ছিড়ে যেক ঘে ভ েজনাবি। ঘৰু এট লিলে ময় বিয়া পাতিছে। সেই কাৰগে ময় যাব নো এই হেতু (সই বন্দি ওভতি গৈ ঘাপোন বিকৰি সেই ফু? কলেগৈ। ভভিয়া ঘৰৰ