পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/২৩৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

৪ দশ লঞ্চে কৰা। ও তোযেলকি কাল বন্যা হোক ঘৰু তেলোক ৩৬ চাকি তলোক আৰু গ্ৰাপোন ঘধিকাৰ বিয়া দাৰৰ পৰা ঘাহি দুৱৰ চাৰু যৰিলে যিবিলাকে তেতি ফলে ব্ৰাৰি যেনিবলৈ তেও পেক্ষায় বয় তোমো ৩৭ লাৰু সেই সেই মানুহ নিচিনা হোৰ॥ দ্মবিকাৰ ঘহি যিবিলাক বদিক পেক্ষা কৰিৰ। দে৮ে সিই বন্য তোমোক, মা দুৰু কৰি কওসি ঘানি ৩৮ কাল কৰি ৰাক্তি নিহত বস্তুবায় বাহি দিব। সি যেদি দুপৰিয়া স্মথ। তিনি পৰিয় ঘাহি তেনেকৈ দেAে) ৩১ তেৱে সেই বন্দিই শ'দ। ওয়াকে জা চেহ্ি যি তাৰ হিৰ যেদি দৰৰ চিবিতে ওয়াক নিলে হৈতে ভেবে ৭ৰিয়া দি ঘন্ ভাবি নোৱৰ কৰিলে ৪০ হেতেন। এই হেতুক (তালে সাভস্ স্বই 2fYযি হেতু যি ডাৰ তোমোলাক ফোন কৰা ৪১ সেই তাবৎ মানুহ তে ঘহিব। পিতৰে তেও দুলিলে হেতু এই ও দেশ কফ দ্যযতে কৈছে ও নে এটাইতে। কিন্তু এ দুনিলে তেৰে যি বিশ্বাসী ঘা ইদ্ধিমন্তু দুৰ্গৰ সিহঁত যৰ ভক্ষ দিবলৈ দ্মবিকাৰে ঘৰত নিয়োজন,কৰিব (সই জন কে। ৪৩ এ আহি বি বদি বন এনে ওদামী পায় নিশ্লাঘ। ৪৪ ময় তোমোলাক, দু কৰি কও তেঁও তাক ঘাসে ৪৫ নাৰ সৰ্থ সমুত্তি ঘধিকাৰ পাতিব। কিন্তু সেই বন্দি যেদি মন ভাবে যা ঘধিকা ঘহা পলস জাৰ পচে বন্দি বেটী বিলাঞ্চ [ৰিবলৈ বৰ ঘা ৪৬ ঘণীতে সৈত্তে মোৱাপীয়া কৰিৰ বৰে। তেৰে যি দিন