পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/১১৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

114 ২ দ্বিতীয় পৰ্ব মাৰ্কে কৰা ইউ লতিলেই বস্ত্ৰ মানুহ গেট লে ভাতে ঢিবিলকি? 21 নাচি দূৰ দুহম্ মুতে ৩ নাছিল তেতিয়া তেও যিবিলাকক?? কলে। সেই বেল হে কৰি যনু * বেৰয় নৰিা পৰিণৰ ৪ এক মানুহক 3েও ঘণলৈ ঘনিলে সিহত য'ৰহৰ য। কাৰণে তেওৰু কৰলৈ ঘহিব নোৱাৰি যৎ উেও 'fচ সেই পোনে দাৰৰ ছাল, সোসাকায় যি চা5 সেই গহৰল মাহ ঘদিন্ নেই চ5ে ৫ সৈতে তা নয়'লে। যিশু সিহঁতৰ প্ৰতি দেসি সেই গহগ মানুহক ফুলিলে দুপয় তোমাৰ ৬ Hত মৰ্ষ হল। উডে কাত্মবাণ কেতো। ৭ মন এই ভবিলে বোলে ৩শ্ব বিনে পাতক মৰষিৰ কোনে পাৰে এই মানুহে জ্বশ্ব নিন্দা কৰে বিয়। ৮ তেতিয়া যিশুএ তবে ঘটকালি পায় সিবিলাকক নিলে কিয় ভেযোলাক্তে মম এনেকৈ ভকিচ। গলগ ১ মাস্নহও তেৰপাত মল হল এনেকৈ কোৱা ঘৰু তো তুলিনি তলি যা এনেকৈ কোৱা এই দুয়োবো ৪৩ মাজ- কোন সুম। কিন্তু পৃথিবীৰ মাজ, পাতক ষষিবলৈ মানুহৰ পুতেকৰ যহিম। গ্ৰাচে যে আয় ৪১ কে তোমোক দোষলৈ ২য় কঁও ও তুলিপাট তুলি ঘাগোনা দাবলৈ যা তেঁও মু কাতি কৰি গাৰ ৪২ লগ মহৎ এয়াকে কলে ঘতএব তেকিলে সি ওহ তুলিশী ভূলি সিবিলাক এটাইৰে ঘসতে লড়িল তাতে এটংয়ে বিস্ময় মানি ঘামি কোনো কাল এনে নে দেহিলে। এই জুলি অবক সুতি কৰিলে।