পৃষ্ঠা:দেৱ-ধ্বনি.djvu/২৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
দেৱধ্বনি
 


(১০)

জীৱন-মৰণ পণ,
তোমাৰ জীৱন-মৰণ পণ;—
এই বাজীতে ভাৱী জাতিৰ ভাগ্য-নিয়ন্ত্ৰণ
তোমাৰ স্বাৰ্থ, তোমাৰ পথাৰ
তোমাৰ অৰ্থ, তোমাৰ ভঁড়াল
নিৰ্ব্বিবাদে কোন সতে দিবা বিসৰ্জ্জন?
এই যে তোমাৰ জীৱন-যুঁজৰ মিলে সন্ধিক্ষণ
হবা যে ভাই হাত কোচালে সমূলে নিধন;

তাকৰীয়া বুলি বাৰু কৰা নে সংশয়?
এমুঠি কৰ্ম্মীহে সদায় ঘটায় বিপৰ্য্যয়!
এমুঠি বীৰেহে কৰে অসাধ্য-সাধন,
নকৰে ভয়ত সিংহে আত্ম-সমৰ্পণ।
বীৰ-ভোগ্যা বসুন্ধৰী,
দেৱতাৰ ইন্দ্ৰ-পুৰী
যোগ্যতাৰ কৰায়ত্ত,—নীতি চিৰন্তন;
তোমাৰ পিতৃ-পুৰুষৰ শৌয্য-নিদৰ্শন
লক্ষ্য-ভ্ৰষ্ট হৈ কি সতে দিবা নিৰ্ব্বাসন?

আহিন, ১৮৫৫শক ]