সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:দেৱজিত.djvu/৬৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৪
দেৱজিত।

আৰু মাৰিলন্ত দশ নৰাচ মহাবলী।
সূৰ্য্যৰ গাৱত পশিলন্ত হল হলি॥
বিশ্ৰুতি বিজ্ঞানে সূৰ্য্য ৰথত পৰিলা।
সুদিব্য সাৰথি ৰথ বিদুৰে ডাকিলা॥২৮৮
সূৰ্য্য পলাই গৈলা দেখি বৰুণৰ ক্ৰোধ।
অৰ্জ্জুনক ধাইলা পাচে কৰি ঘোৰ যুদ্ধ॥
বৰুণে ধাইলেক পাচে পাশা হাতে ধৰি।
অৰ্জ্জুনক মাৰি পেশো যমৰ নগৰি॥২৮৯
এহি বুলি বৰুণে হানিলা নাগ পাশ।
ফোঁকাৰন্তে আসে পাশ গগন আকাশ॥
পাশ আসে দেখিলা অৰ্জ্জুন বিদ্যমান।
গড়ুৰৰ বাণ বীৰে কৰিলা সন্ধান॥২৯০
তেখনে গড়ুৰ হুয়া আকাশে চলয়।
পাশ পাই কাটি চিঙ্গি কৰিলন্ত ক্ষয়॥
বৰুণৰ পাশ চন্ন কৰি সেহি চেগে।
অৰ্জ্জুনৰ তূণত পশিলা বৰ বেগে॥২৯১
পাশ চন্ন দেখি বৰুণৰ কম্পে তনু।
বাম হাতে ধৰিলা সুদিব্য নামে ধনু॥
সেই ধনু ধৰিয়া টঙ্কাৰিলাহা যেৱে।
সাগৰ পৰ্ব্বত মহী কম্পিলেক তেৱে॥২৯২
হেনয় ধনুক ধৰি বৰুণৰ ক্ৰোধ।
মগৰত চৰি অৰ্জ্জুনক দিলা যুদ্ধ॥