এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৯
দেৱজিত।
উৰ্দ্ধমুখ কৰিয়া মাধৱে ডাকে ৰথ।
মেঘক ভেদিয়া চলে মাৰুতৰ পথ॥
আকাশে সঞ্চাৰে যেন শুক্ল মেঘচয়।
সেই মতে মাধৱেও ডাকে চাৰি হয়॥১২৯
পুনু দিলা মাধৱেও চাবুকত চাট।
নিমিষে এৰাইলা লক্ষ প্ৰহৰৰ বাট।
ৰথ ঘৰিষণত প্ৰচণ্ড বায়ু লাগি।
বৰ বৰ বৃক্ষতাল শাল পৰে ভাগি॥১৩০
সাতো সাগৰত ঢউ আকাশে লঙ্ঘিলা।
পৰ্ব্বতৰ বৰ বৰ শিল খসি গৈলা॥
এহিমতে মাধৱে ডাকিলা দিব্য ৰথ।
দণ্ডেকে এৰাইলা কোটি দশ লক্ষ পথ॥১৩১
নদ নদী সাগৰ এৰাইলা বহু ঠাই।
দণ্ডেকতে পাইলা দুয়ো মেৰুমূল যাই॥
মাধৱে ডাকিলা ৰথ ৰঙ্গমনে অতি।
নিমিষে পাইলেক দুয়ো সীমা অম্ৰাৱতী॥১৩২
মেৰুৰ উপৰি আছে বন সুশোভন।
তাহাকে ডাকিলা ৰথ দেৱ নাৰায়ণ॥
ইন্দ্ৰৰ বীজেন্দ্ৰি বন শোভে অতিশয়।
মন ৰঙ্গে চাই ফুৰে কৃষ্ণ ধনঞ্জয়॥১৩৩
সুবৰ্ণ বৈদূৰ্য্য ৰত্নময় মৃগ চয়।
তাহাক দেখিলাহা খুলিবাক লৈলা॥
