এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৯৮
দেৱজিত।
তিনিও জগত হৰে সমে দেৱ
সবেয়ো ভৈলন্ত ভয়॥৯৬৬
মাধৱে ৰচিলা দেৱজিত পদ
শুনা সবে সভাসদ।
বঢ়া টুটা নাই ইতো পদ শুনি
খণ্ডিয়ো ঘোৰ আপদ॥
পদ।
বৈশম্পায়ন বদতি শুনিয়ে জন্মেজয়।
কতো বেলি চেতন লভিলা হৰিহয়॥৯৬৭
ক্ৰোধত জ্বলিলা যেন ৰুদ্ৰৰূপে হৰ।
জাজ্বল্য সমানে জ্বলে বহ্নি প্ৰলয়ৰ॥
বাম হাতে ধনু ধৰি কৰিলা টঙ্কাৰ।
শবদে পুৰিলা যাই স্বৰ্গৰ দুৱাৰ॥৯৬৮
মহা কোপে বাসবে আনিলা ব্ৰহ্ম শৰ।
ধনুত যুৰিয়া বেগে কৰিলা প্ৰহাৰ॥
বিম্বাদ শবদে যায় আকাশক ছানি।
প্ৰলয় কালৰ যেন বিধুম অগনি॥৯৬৯
অৰ্জ্জুনে দেখন্ত ব্ৰহ্ম বাণ আসে ছানি।
মহা জ্যোতিৰ্ম্ময় হুই প্ৰলয় অগনি।
সেহি বেলা অৰ্জ্জুনেও ব্ৰহ্ম বাণ আনি।
শাৰঙ্গৰ গুণে যুৰি প্ৰহাৰিলা টানি॥৯৭০
