এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৭৩
দেৱজিত।
অৰ্জ্জুনক দেখি পাচে দেৱ মহেশ্বৰ।
পিনাকত দিব্য শৰ যুৰিলা সত্বৰ॥৮৫৬
কৰ্ণ মানে ধনু টানি কৰিলা প্ৰহাৰ।
আকাশে চলিলা শৰ বিদ্যুত সঞ্চাৰ॥
অৰ্জ্জুনৰ গাৱে পৰি বজ্ৰৰ সন্ধান।
নকম্পিলা শৰ চোটে পাণ্ডুৰ নন্দন॥৮৫৭
মাধৱে বোলন্ত সাধু সাধু বীৰ সাৰ।
হৰ শৰ প্ৰহাৰে নকম্পে কলেৱৰ॥
অৰ্জ্জুনে বোলন্ত মোৰ নাহি কিছু ভয়।
তুমি মোৰ সহায় যদি ভৈলা কৃপাময়॥৮৫৮
এহি বুলি ধনঞ্জয়ে ধৰিলা শাৰঙ্গ।
ভয় ভীত নাই যেন প্ৰমত্ত মাতঙ্গ॥
ভল্ল দশ পাত শৰ ধনুৰ্গুণে যুৰি।
প্ৰহাৰ কৰিলা বীৰে শাৰঙ্গত যুৰি॥৮৫১
হৰৰ হিয়াত শৰ পৰিলা সন্ধানে।
শৰৰ সন্ধানে হৰ কম্পে ঘনে ঘনে॥
কম্পমান ভৈলা হৰ দিব্য শৰ পৰি।
বৃষভ পলাইলা পাচে কত দূৰে লৰি॥৮৬০
বৃষভক চাই হৰে বোলে ৰহ ৰহ।
ঘোৰ শৰ হানি অৰ্জ্জুনৰ ভাঙ্গোঁগহ॥
হৰৰ বচনে ফিৰে বৃষভ বাহন।
বতাসে ফিৰাইলা যেন শুক্ল মেঘ খান॥৮৬১
