পৃষ্ঠা:দেৱজিত.djvu/১২১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২১
দেৱজিত।

জয় ইন্দ্ৰ বুলি  সিংহনাদ কৰি
 পূৰিলা তিনি ভুবন॥৫৮৮
পুনৰপি দেৱে  অৰ্জ্জুনক প্ৰতি
  কৰিবে যায় সমৰ।
যেন কাল মেঘ  পৰ্য্যটি আসয়
 যুৰিয়া সবে সংসাৰ॥
সাগৰ সমান   দেখি দেৱগণ
 ঢাকি আসে নিৰন্তৰ।
পৃথিবী আকাশ  একাকাৰ কৰি
 আসে সবে চমৎকাৰ॥৫৮৯
আকাশে চানিয়া  সবে বৰ বেগে
 দেৱতা সবে ত্ৰিদশ।
দেখি চৰাচৰ  কম্পে কলেবৰ
  ভৈলেক সবে তৰাস॥
কাৰ্ত্তি গণপতি   বায়ু বৰুণ চন্দ্ৰ
 সূৰ্য্য যম ৰুদ্ৰগণ।
আন দেৱগণ  সকলে চলিলা
 কৰিবাক ঘোৰ ৰণ॥৫৯৮
দেৱতাৰ ভৰে   সকলে ধৰণী
 কম্পি কম্পি সবে গৈলা।
গিৰিসিত কৰি   কম্পি বসুন্ধৰী
  পাতাল পুৰক গৈলা॥