পৃষ্ঠা:দেৱজিত.djvu/১০১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১০১
দেৱজিত।

হেন দেখি অৰ্জ্জুনৰ ক্রোধ গুৰুতৰ।
ইন্দ্রক ভেদিলা পুনু ত্রিশ কোটি শৰ॥৪৯১
মাতলিক মাৰিলন্ত ত্রিশ যে হাজাৰ।
শৰ জালে মাতলি দেখিলা অন্ধকাৰ॥
ঘােৰাক মাৰিলা বীৰে হাজাৰেক শৰ!
গাৱে গাৱে ঘোৰাৰ ভেদিলা কলেৱৰ॥৪৯২
অৰ্জ্জুনৰ শৰ যেবে ঘােৰাত পৰিলা।
শতেক হাজাৰ হাত পাচ গুচি গৈলা॥
হেন দেখি ইন্দ্ৰদেৱে মহা ভয় ভৈলা।
মাতলিক সম্বুদ্ধি পাচে বুলিবাক লৈলা॥৪৯৩
দেখিযাে মাতলি অৰ্জুনৰ বাহু বল।
ইহাৰ প্রহাৰে মােৰ শৰীৰ বিকল॥
ত্রৈলােক্য বিজয মােক বােলে সুৰপতি।
চৰাচৰ জিনিলোঁ মই দুর্জ্জয় শকতি॥৪৯৪
অৰ্জ্জুনক মই ক্রোধ বেগে দিলোঁ ধাৱ।
ৰণে নােৱাৰিলে হাসিবেক সবে দেৱ॥
এহি জানি মাতলি মােহােৰ ৰথ লৈযো।
সৈন্যৰ মাজক লাগি মােৰ ৰথ বাযো॥ ৪৯৫
হেন শুনি মাতলি ঘােৰাত দিলা বাৰি।
হাজাৰেক ঘােৰা চলিলেক শীঘ্র কৰি॥
আপােন সৈন্যত যাই ভৈলা উপসন্ন।
বিমনে ৰহিলা যাই কাশ্যপ নন্দন॥৪৯৬