পৃষ্ঠা:দীপিকা ছন্দ.djvu/৫৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

( ৫১ )


কহো ৰাজা হৈবে মহা মূঢ় অতিশয়।
মন্ত্ৰী হৈবে সিয়ো কিছো তত্ত্ব নজানয়॥ ৫০৯
যাহাৰ ৰাজ্যৰ প্ৰজা মহা সুখি হৈব।
আপুনি নিয়মে সিটো লোকক পালিব॥ ৫১০
লোক হিত বিনে সিটো নিচিন্তিবে আন।
মূৰ্খ ৰাজা হৈবে কতো জানিবা প্ৰধান॥ ৫১১
টেটন নৃপতি সব হৈবেক কুদাতা।
এৰিবে আচাৰ নামানিবে পিতা মাতা॥ ৫১২
মন্ত্ৰীয়ো হৈবেক তাৰ ডকাইতৰ নয়।
তাহাৰ ৰাজ্যত মহা অনৰ্থ মিলয়॥ ৫১৩
ই কথা থাকোক শুনা আৱৰ কাহিনী।
সুফল্ক নামত আছে দেশ এক খানি॥ ৫১৪
পৃথিবীত কৰি দশ যোজন ডাঙ্গৰ।
তাত সমাগম আৰ নাহি মনুষ্যৰ॥ ৫১৫
আছোক মনুষ্য দেবতাৰো দেখা নাই।
অন্তক সময়ে মই তাতে থাকো যাই॥ ৫১৬
অনন্ত ব্ৰহ্মাণ্ড জন ব্ৰহ্ম লোক হন্তে।
সেই নৌকা মোক সাজি দিলা ভগৱন্তে॥ ৫১৭
দীৰ্ঘে প্ৰস্থে হোৱে কল যাঠি প্ৰহৰৰ।
মহা প্ৰলয়ত ভগ্ন নাহি সি থানৰ॥ ৫১৮
তাতে ব্ৰহ্মময় বট বৃক্ষ আছে এক।
চাৰি যোজনক বেঢ়ি আছয় প্ৰত্যেক॥ ৫১৯
নাহি চন্দ্ৰ সূৰ্য্য বায়ু দেৱৰ সঞ্চাৰ।
আপুনি প্ৰকাশে স্থান জ্যোতিৰ্ম্ময় সাৰ॥ ৫২০