পৃষ্ঠা:দীপিকা ছন্দ.djvu/২৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

( ২২ )


প্ৰজাক পালিবে মনু পুত্ৰ সব দিলা।
লোকৰ কুশল তাৰা সকলে কৰিলা॥ ২০১
যাৰ যেন নিয়ম পালিলা জাতি ধৰ্ম্ম।
সবাকে দিলন্ত যেন জীবিকা আশ্ৰম॥ ২০২
এহিমতে মহী খণ্ড সুশোভিত ভৈলা।
ধৰণী কলাক হৰে পাৰ্ব্বতীক কৈলা॥ ২০৩

⸻⸻


ধৰণী কলা

পদ

প্ৰথমতে পৃথিবী পালিলা ৰাজা যত।
কৰিলন্ত প্ৰতিপাল প্ৰজাক যিমত॥ ২০৪
একৈক নগৰে ৰাজা লক্ষ সহস্ৰেক।
ভোগ্য ভুঞ্জি মৰি মৰি গৈলেক প্ৰত্যেক॥ ২০৫
ধন জন ৰাজ্য ভাৰ আছয় সবাৰে।
চমৎকাৰ কৰি পৃথিবীত গতি কৰে॥ ২০৬
অন্তকালে একেশ্বৰে মৰি মৰি যায়।
কাহাৰো লগত জানা গোটেকো নাযায়॥ ২০৭
পাপ পুণ্য দুই মাত্ৰ চলে আগ পাছে।
অধো উৰ্দ্ধ গতি কেবা তাক জানি আছে॥ ২০৮
মোক লাগি কন্দল কৰয় যত মান।
মৰৈ কটা কটি কৰি মোহোৰ নিদান॥ ২০৯