( ১৭ )
শ্ৰৱণ কীৰ্ত্তন বিনে ধৰ্ম্ম নাহি আৰ।
আন সবাহাকে কৰিবেক পৰিহাৰ॥ ১৫০
নকৰিব তীৰ্থ প্ৰতিমাক নৰাধিব।
তীৰ্থৰ উদ্ভৱ যিটো কৃষ্ণক ভজিব॥ ১৫১
প্ৰতিমাদি স্বাহাশ্চৰ্য্যা কৰিব ভক্তত।
আত্মাবুদ্ধি চিন্তিবেক মহন্ত সতত॥ ১৫২
পাঞ্চ তত্ত্ব পাঞ্চ ৰস পাঞ্চ গুণ সাৰ।
সৰ্ব্বদায় কৰিবেক ইহাকে বিচাৰ॥ ১৫৩
হেন শুনি মহাদেবী পুছিলা বিনয়ে।
কহিলা বৈষ্ণৱ জ্ঞান দেৱ কৃপাময় ॥১৫৪
বৈষ্ণৱৰ জাতি বৰ্ণ ভেদ আছে নাই।
ঐশ্বৰ্য্য শকতি সাধু পাৱে কি নাপাই॥ ১৫৫
ইহাক কহিও প্ৰভু শুনু ত্ৰিপুৰাৰি।
তুমি জানা আনে আক কহিতে নাপাৰি॥ ১৫৬
হাস্য কৰি প্ৰিয়াক মাতিলা মহেশ্বৰ।
ব্ৰহ্মাত আপুনি কহি আছন্ত ঈশ্বৰ॥ ১৫৭
শুনা প্ৰজাপতি আমি কহওঁ বুজাই।
সুবৰ্ণ অবৰ্ণ জানা বৈষ্ণৱৰ নাই॥ ১৫৮
পাঞ্চ তত্ত্ব মূল মন্ত্ৰ এহি সব জানে।
চণ্ডাল হইবেক গুৰু বৈষ্ণৱ প্ৰধানে॥ ১৫৯
ঐশ্বৰ্য্য বিভূতি বল হোৱে বৈষ্ণৱৰ।
সি সব দুষণে তাক নকৰয় পৰ॥ ১৬০
আমাত লৈওক দেবী ইহাৰ প্ৰমাণ।
আমি বাঢ় জনা জানা বৈষ্ণৱ প্ৰধান॥ ১৬১
