পৃষ্ঠা:দীপিকা ছন্দ.djvu/১৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

( ১১ )


হৰি কুশানল   সুচাৰু নন্দন
  ভৰত কুশ কুমুদ।
সত্যজিত মনু   দেৱল অনন্ত
  পৰাজিত শুক গদ॥ ৯১
মনিমন্তচন্দ্ৰ   বিন্দ ভাৰ্গজিত
  হলদ্ধৰ কুশদ্ধৰ।
এহি সব আদি   পৰম যোগেন্দ্ৰ
  সূৰ্য্যবিপ্ৰ নিৰন্তৰ॥ ৯২
ইসব সকলে   জ্যোতিৰ্ব্বেদ জ্ঞাতা
  দৈবৰ গতি জানয়।
এতেকেসে দেৱী   ইটো সমস্তক
  দৈবজ্ঞ বেদে বোলয়॥ ৯৩
বাস্তৱত দুয়ো   সবে যজ্ঞকাৰী
  জানিবা দেৱী নিশ্চয়।
প্ৰপঞ্চ বাহিৰে   চন্দ্ৰ সূৰ্য্য বিপ্ৰ
  বুলিয়া সবে কহয়॥ ৯৪
স্মৃতি বেদ জ্যৌতি   বেদ দুই খান
  দুহান্তৰো প্ৰবৰ্ত্তন।
এতেকেসে ব্ৰহ্মা   মই মহেশ্বৰ
  আমাৰ সবে সৃজন॥ ৯৫
শতায়ুষ বৰ্ষে   ব্ৰহ্মা নাশ হোয়ে
  মোহোৰ মৰণ নাই।
ৰাম নাম মহা   অমৃতক পীয়া
  অমৰ কৰিছো কায়॥ ৯৬