পৃষ্ঠা:দীপিকা ছন্দ.djvu/১০১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ৯৫ )

যেবে ইতো কথা নাই তেবে নিন্দা কৰা।
হঠাতে নিন্দিলে শূকৰৰ জন্ম ধৰা॥ ৯৮৩
তিনিতো মিশ্ৰিত কৰি হ্ৰস্ব দীৰ্ঘ ছন্দে।
শুক আজ্ঞা শিৰে ধৰি লিখিলো প্ৰবন্ধে॥ ৯৮৪
অগাধ সাগৰ ইতো শাস্ত্ৰ তিনিখান।
মুক্ষ মুক্ষ বাচি তাৰ আনি কিছুমান॥ ৯৮৫
তাক বিৰোচিলো যেন কলা অনুসৰি।
চৌৰাশী কলাৰ কিছু সাৰক উদ্ধাৰি॥ ৯৮৬
সবে কলা কহিবে ব্ৰহ্মাৰ সাধ্য নাই।
আমি কৈত লাগো ক্ষুদ্ৰ পতঙ্গ পৰাই॥ ৯৮৭
তথাপিতো গুৰু আজ্ঞা পলিবাৰ ডৰে।
ৰচিলো পয়াৰ যেন মতি অনুসাৰে॥ ৯৮৮
নমানাহা যদি অল্পজন বাক্য বুলি।
নোহে নুবুলিবা আক কহিলো সমুলি॥ ৯৮৯

⸻⸻

দুলড়ী

নমো নমো ৰাম   তুমি পূৰ্ণ কাম
  যিতো সনাতন হৰি।
ভাৰ হৰিবাৰ   হেতু পূৰ্ণানন্দ
  কৌশল্যাত অৱতৰি॥ ৯৯০
বাৰণ বধিলা   সীতা উদ্ধাৰিলা
  কৰিলা যশ বিস্তাৰ।
হেনয় ৰামৰ   চৰণ পঙ্কজে
  নিমজোক মন মোৰ ৯৯১